Laatst bijgewerkt op 7 februari 2023
Hoe maak je zelf een pizza dat net zo lekker is als dat van de pizzeria? Wij zijn Italiaanse expats en we presenteren het originele recept van de Italiaanse pizza van Napels.
Als mensen ons vragen wat we missen uit Italië, is er een antwoord dat we nooit geven: pizza.
Dit komt omdat we van kleins af aan onze mamma hebben geholpen om thuis pizza te maken; en in de loop van de tijd hebben we de bereidingswijze geperfectioneerd.
Zelf pizza maken is leuk: een ritueel voor ons gezin, vooral in het weekend. Het geeft veel voldoening en het is gezond: omdat jij de ingrediënten kiest.
Velen denken dat pizza maken ingewikkeld is. Maar pizza wordt, zoals veel Italiaanse gerechten, met weinig ingrediënten gemaakt.
Als je pizza maakt, zijn er twee stappen die de meeste aandacht vergen: het deeg bereiden, en bakken.
Het vergt enige aandacht voor detail en oefening; maar het kost niet veel werk.
Op deze pagina maken we samen met jou pizza: het kan niet fout gaan.
We hebben alle stappen en trucs verzameld om de echte en originele Italiaanse pizza uit Napels te maken, met gezonde ingrediënten.
Inhoudsopgave
Wij zijn Italianen in Nederland en we schrijven deze pagina ook om ons Nederlands te oefenen. Vergeef ons als ons schrijven soms creatief is. 🙂
Naast het vertellen over Italiaanse gewoontes, delen we op Alle Italiaanse ook de Italiaanse woorden die we tegenkomen. Op deze pagina:
| 🔊 Farina | Meel |
| 🔊 Lievito | Gist |
| 🔊 Sale | Zout |
| 🔊 Pomodoro | Tomaat |
| 🔊 Forno per pizza | Pizzaoven |
Bekijk onze pagina over handige zinnen en woorden van de Italiaanse taal.
Onze pizza is gemaakt volgens het originele recept van de Italiaanse pizza uit Napels: met een lekker dik randje, veel verse tomaat, mozzarella en basilicum.
De pizza gemaakt met het recept uit Napels heet 🔊 pizza Napoletana verace. Napolitaanse pizza is een beetje anders dan Romeinse pizza, die een dunnere rand heeft en in bakplaat wordt gebakken. Er is ook een verschil in het deeg, in de verhoudingen tussen water, gist en meel.
Naast het deeg is de andere belangrijke stap het bakken. De pizza die je thuis maakt is natuurlijk niet zoals die van de pizzeria; maar als je ons recept volgt, kun je het net zo lekker maken.
We kennen minstens twee opties om thuis een betere pizza te bakken:
Je kunt een vuurvaste steen gebruiken, speciaal gemaakt voor het bakken van pizza: een goede oplossing, vooral als je een krachtige oven hebt.
We gebruiken een elektrische pizzaoven met vuurvaste steen. Deze ovens zijn compact, zuinig, in staat om 400 graden te bereiken en een pizza te bakken in slechts 5 minuten.
Het zijn allebei uiterst economische oplossingen waarmee je zelfs thuis een uitstekende pizza kunt krijgen.
Met het recept van Alle Italiaanse, natuurlijk.
We hebben ook een speciale interactieve tool ontwikkeld, de pizzadeeg calculator, waarmee je de pizza ingrediënten perfect kunt berekenen.
Laten we beginnen met een kort overzicht van wat je nodig hebt: eerst de ingrediënten en dan de tools.
We raden je aan onze opmerkingen over ingrediënten te lezen: deze zijn handig om te weten als je de pizza maakt.
Het originele deeg van de Italiaanse pizza uit Napels heeft maar vier ingrediënten: water, bloem, verse of gedroogde gist en zout.
JGebruik gewoon kraanwater; we geven de hoeveelheden aan in ons recept.
👉 Pas wel op dat je lauw water gebruikt, op kamertemperatuur (rond de 20-22 graden). Als je koud water gebruikt, wordt het deeg stijf en rijst het niet goed.
Om pizza te maken, gebruiken we in Italië 00-bloemmeel. Het 00-meel heeft vergelijkbare eigenschappen als de patentbloem: beide hebben een zeer fijne structuur.
👉 Om zelf pizza te maken kun je daarom gebruik maken van 00-bloem of patentbloem.
00-bloemmeel is een bloem van gemiddelde sterkte met ongeveer 11-12% eiwit.
De sterkte van het meel wordt bepaald door het vermogen om water op te nemen en de hoeveelheid proteïne: hoe sterker een meel, hoe meer proteïnen het bevat en hoe beter het water kan opnemen.
Je kunt pizzadeeg maken met zowel verse gist als gedroogde gist.
In Italië gebruiken we meestal verse gist, die we gewoon in de supermarkt kunnen vinden.
👉 Om pizza te maken heb je alleen een beetje gist nodig: de rest kun je in de vriezer bewaren. Het is belangrijk dat je de verse gist uit contact met de lucht houdt.
Hier in Nederland vinden we niet altijd verse gist. In dit geval gebruiken we gedroogde gist.
Droge gist is een gevriesdroogde gist met als voordeel dat het lang houdbaar is. Degene die je in een zakje koopt, en het is in de vorm van poeder of korrels.
Er is een verschil in de allereerste stappen van de voorbereiding:
Als je gedroogde gist gebruikt, moet u deze eerst oplossen in water.
Als je pizza maakt met verse gist, los dan het zout op in het water en voeg daarna de gist toe, samen met de bloem.
Dit verschil leggen we ook uit in de bereidingsstappen.
Als je gedroogde gist gebruikt, moet je deze eerst oplossen in water (tussen 37 en 43 °C, al is dat natuurlijk lastig te meten): niet te koud en niet te warm. Laat het dan ongeveer tien minuten zitten. De gist wordt weer actief en kan worden gebruikt.
De verhouding tussen verse en gedroogde gist is ongeveer 3:1. Voorbeeld: voor een deeg waarbij 9g verse biergist wordt gebruikt, wordt 3g droge biergist toegevoegd.
Over zout in pizza valt niet veel te zeggen. Fijn keukenzout werkt prima.
Om een lekkere pizza te maken is niet alleen het deeg belangrijk. Laten we eens kijken welke tomaten en kaas het meest geschikt zijn voor het maken van Italiaanse pizza.
👉 Er is een regel voor pizza ingrediënten: gebruik nooit toppings gevuld met water. Dit geldt voor tomaten, mozzarella en groenten.
Anders geven ze water af tijdens het bakken en verwatert de pizzabodem. Een klassieke fout, die ook wij wel eens maken.
Thuis gebruiken we een combinatie van gepelde tomaten en tomaten gezeefd (🔊 Passata di pomodoro in het Italiaans). Waarom?
Hier in Nederland vinden we gemakkelijk San Marzano gepelde tomaten, die een zeer smakelijke variëteit zijn en niet alleen perfect voor pizza, maar ook voor pastasaus.
San Marzano tomaten zijn een BOB-product (Beschermde Oorsprongsbenaming) en smaken naar onze mening stukken beter dan de andere.
Maar gepelde tomaten bevatten veel water. Hiervoor mengen we ze met tomaten gezeefd: die dient om de pizzasaus dikker te maken.
Snijd de gepelde tomaten in kleine stukjes en leg ze op een hellend bord zodat het water eraf loopt. De tomaat die je op de pizza legt moet lekker droog zijn.
Giet het water af en gebruik de tomatenblokjes nadat je ze hebt geplet.
Napolitaanse pizzamakers adviseren 100-120 gram tomatensaus voor een pizza van ongeveer 30 cm.
Nadat de tomaat is uitgespreid, moeten sommige delen van de pizzabodem transparant zijn.
Lees de verdieping:
Welke tomaat voor pizza?
Mozzarella is een van de producten die de Italiaanse keuken over de hele wereld beroemd hebben gemaakt.
Het traditionele Napolitaanse pizzarecept omvat het gebruik van mozzarella fiordilatte.
De fiordilatte is gemaakt van koemelk, is fris en licht en ideaal om pizza op smaak te brengen.
Maar de mozzarella fiordilatte is rijk aan vloeistoffen: als je de pizza thuis met de oven baakt, loopt het mozzarella-water vaak over de pizza en de andere ingrediënten.
Dit gebeurt niet in houtovens of in elektrische pizzaovens, die op 400 graden komen en waarin de pizza in enkele minuten gaar is.
Als je je eigen oven gebruikt, kun je de "mozzarella voor pizza" gebruiken, meestal van een langwerpige en compacte vorm, die je in de supermarkt kunt vinden. Dit type mozzarella bevat minder water. Het is voldoende om het te hakken: het mag niet worden uitgelekt voordat het aan de pizza wordt toegevoegd.
Bekijk de verdieping:
Welke kaas op pizza?
Om pizza te maken heb je geen dure accessoires nodig, maar het is beter om georganiseerd te zijn en alles binnen handbereik te hebben.
Zo voorkomen we dat we met handen vol pasta naar voorwerpen moeten zoeken. 🙂
Een keukenweegschaal is niet het eerste accessoire dat in je opkomt als het om pizza gaat, maar het is wel essentieel. We raden het ook aan als je een ervaren pizzabakker bent.
Je hebt dus een weegschaal nodig om het meel te wegen. Met een digitale precisie keukenweegschaal weeg je ook andere ingrediënten zoals gist en zout af.
Om het pizzadeeg te kneden heb je een brede mengkom nodig, met gladde zijkanten. Een plastic of glazen menkom is prima.
Er zijn ook pizza mengkommen gemaakt van hout: in Italië worden ze madia genoemd en worden zowel gebruikt om het deeg te beginnen als voor laten rijzen.
De traditionele mengkom in Zuid-Italië is gemaakt van hout en wordt madia (of maidda in Sicilië) genoemd.
In Zuid-Italië, op Sicilië, Calabrië en Campanië zijn er nog steeds ambachtslieden die houten pizza mengkom produceren.
Een pizzaplank is essentieel voor het maken van pizza. Het kan van hout zijn, als het van marmer is nog beter.
Op de pizzaplank kun je het pizzadeeg kneden, maar ook de pizza uitrollen. Met een snufje bloem plakt de pizzadeeg niet aan de plank.
Je hebt een deegbak nodig om het pizzadeeg te laten rijzen. Een deegbak kan van hout of plastic zijn; belangrijk is dat het geen openingen heeft die lucht binnenlaten terwijl het pizzadeeg rijst.
Online vind je deegbakken te koop, met of zonder deksel. Je hebt waarschijnlijk al een geschikte en voldoende grote container in huis.
Op het delicate moment dat de pizza klaar is om gebakken te worden, is een pizzaschep een kostbare bondgenoot voor het succes van de operatie.
Een pizzaschep is ook handig om de pizza tijdens het bakken om te draaien, en om het uit de oven te halen als het klaar is.
De pizzaschep is een accessoire dat soms met de pizzaoven wordt geleverd. Voor ons is het een onmisbaar hulpmiddel. We raden hem aan van metaal: de eerste pizzaschep die we hadden was van hout en ging niet lang mee.
Een wiel voor het snijden van pizza: de pizzasnijder is geen essentieel accessoire, maar het is een vleugje klasse - vooral als het goed geslepen is.
Een pizzasnijder maakt het gemakkelijker om pizza te delen met vrienden.
Tot nu toe, zo goed. En de oven? Hoe maak je een goede pizza met een conventionele oven?
Snel en heftig bakken is nodig om een knapperige pizza te maken. De traditionele Italiaanse pizza, die gemaakt in een pizzeria, moet 60-90 seconden in een houtoven bakken bij een temperatuur van 450-485 graden Celsius.
In een normale oven, op 220 graden, heeft de pizza meer dan 10 minuten nodig om te bakken. Dit langzaam koken brengt enkele nadelen met zich mee:
De pizzabodem gaat snel van onvoldoende gaar naar te hard;
De tomatensaus kookt te lang en wordt droog;
De mozzarella wordt goudbruin en een beetje verbrand.
Maar niet iedereen heeft een houtoven. Om zelf thuis een uitstekende pizza te maken, heb je twee opties: de thuisoven met een vuurvaste pizzasteen of een elektrische pizza oven.
Als je een goede elektrische of gasoven hebt, is de goedkoopste optie om een pizzasteen te kopen. Als de oven voldoende is voorverwarmd, krijg je een echt lekkere pizza.
De vuurvaste steen moet in het midden van de oven worden geplaatst, zodat de pizza kan worden bestraald met een warmtebron die van bovenaf komt.
Bekijk ook onze pagina over de vuurvaste pizzasteen, hoe te gebruiken en schoonmaken.
Er zijn ovens op de markt die exclusief zijn ontworpen voor het bakken van pizza. In Italië zijn deze elektrische pizzaovens erg populair, vooral onder Italianen in het buitenland. Ze zijn niet duur, nemen weinig ruimte in beslag en zijn snel en gemakkelijk te gebruiken.
Deze ovens hebben een vuurvaste steen en kunnen 400 graden bereiken, en bakken de pizza perfect in slechts 4-5 minuten.
De bekendste en meest gebruikte is de G3 Ferrari Delizia. Dit model wordt zeer gewaardeerd en gebruikt door "thuis" pizzamakers. Wij hebben de G3 Ferrari al vele jaren en dat geeft ons altijd veel voldoening 😊.
We hebben ook een gedetailleerde handleiding geschreven over het gebruik van een pizza oven voor thuis.
Bekijk ook ons blog: De beste pizzaovens voor thuis: welke te kiezen
Om het recept van de echte Italiaanse pizza nog unieker te maken, hebben we bij Alle Italiaanse de tool gebouwd die de exacte verhoudingen van de ingrediënten berekent om de echte Italiaanse pizza te maken.
We raden natuurlijk aan om verse ingrediënten te gebruiken, die je gemakkelijk in de supermarkt kunt vinden. Bovenal: gebruik altijd olie, tomaat en mozzarella van goede kwaliteit.
Alle Italiaanse
Deze ingrediënten heb je nodig om de pizzabodem te bereiden. We raden aan om de pizza 8 uur te laten rijzen.
Bloem 475 g
Water 309 ml
Zout 14 g
Verse gist 2,14 g
Alle Italiaanse
Gebruik je gedroogde gist of bakpoeder? Deel dan de hoeveelheid verse gist door 3.
Soms schrijven lezers ons om te vragen of deze ingrediënten correct zijn. De meest gestelde vragen zijn:
De gist lijkt mij te weinig. Weet je zeker dat er niet meer moet worden toegevoegd?
Ja, we weten het zeker. Een blokje verse gist weegt 25 gram en je kunt er tonnen pizza's mee maken. Heel weinig is genoeg voor een pizza.
Je kunt het verse gistblokje in de vriezer bewaren voor de volgende pizza's.
Je hebt nog minder gist nodig als je bakpoeder gebruikt: in een verhouding van 3:1 met verse gist.
Het zout lijkt mij te veel, of te weinig
De aangegeven hoeveelheid zout is die van het originele recept.
Dat gezegd, we zijn geen grote zoutfans; als we pizza voor onszelf maken, doen we gewoon een snuifje in het deeg. We raden je in ieder geval aan om het niet te overdrijven: om smaak aan de pizza toe te voegen, kun je de tomaat zouten zoals je wilt.
Olijfolie staat niet bij de ingrediënten van pizzadeeg, waarom?
Sommige pizzabakkers doen ook olijfolie in het pizzadeeg: als je het wilt toevoegen, wordt het deeg wat knapperiger. We houden van licht eten en houden ons aan het Napolitaanse pizzarecept, daarom hebben we het hier niet vermeld. Maar je kunt er natuurlijk ook wat aan toevoegen.
Gepelde tomaten 440 g
Mozzarella 500 g
Olijfolie Een scheutje
Zout 4 g
Alle Italiaanse
Traditionele Italiaanse pizza wordt van begin tot eind met je handen gekneed. Maar als je wilt, kun je de pasta mixer gebruiken.
Zout en gist zijn beide ingrediënten die in water moeten worden opgelost. Maar niet samen: het is belangrijk dat het zout niet in contact komt met de gist.
Anders verwijdert het zout water uit de gist enzymen en mislukt het rijzen.
Los eerst de gist op in het water, zoals hierboven beschreven bij de uitleg van de ingrediënten.
In de volgende stap voeg je het zout toe.
Los eerst het zout op in het water. Giet al het water en zout in een grote kom en meng tot het zout volledig is opgelost. Voeg in de volgende stap verse gist toe.
👉 Gebruik altijd water op kamertemperatuur; koud water vertraagt het rijzen.
Als dit klaar is, voeg je de helft van de bloem toe.
Voeg dan de gist of het zout toe: wat je in de vorige stap niet hebt toegevoegd.
Begin met roeren met je handen of een pollepel tot de gist is opgelost.
Giet geleidelijk de bloem en blijf kneden tot al het meel tot het water volledig is opgenomen.
Met één hand houd je de kom stevig vast en met de andere hand kneed je.
De juiste handbeweging is van beneden naar boven, en plet het stevig met de handpalm naar beneden.
Ga door met deze beweging totdat al de bleom is opgenomen en het deeg van de zijkanten van de kom is losgemaakt.
Spreid wat meel op een werkblad of pizzaplank, zodat het deeg er niet aan vast kan plakken, en breng het deeg over. Blijf minstens 20 minuten met beide handen kneden.
De handbeweging is vergelijkbaar met die in de mengkom, maar het moet met twee handen worden gedaan.
Terwijl je aan gluten werkt, wordt het deeg steeds elastischer. Pas op dat je het deeg niet scheurt, want het zal het gluten beschadigen.
Blijf kneden tot het deeg glad, zacht en elastisch wordt.
Het deeg moet vochtig aanvoelen, maar mag tegelijkertijd niet aan jouw handen blijven plakken.
Dompel je vingers lichtjes in het deeg: als het deeg terugkaatst, is het klaar.
Nu moet je het deeg laten rusten op een tochtvrije plek. Het duurt ongeveer 2 uur voordat het deeg goed is gerezen.
Gedurende deze 2 uur zetten de enzymen van de bloem de chemische processen in gang die de pizza licht verteerbaar maken. Als we dit deel overslaan, zal de pizza niet erg verteerbaar zijn en zal dit werk door onze maag worden gedaan.
Er mag geen tocht zijn omdat het deeg anders een korst vormt op het oppervlak.
Meestal wordt het deeg bedekt met een vochtige doek, die de functie heeft om het uitwendige deel van de massa niet uit te drogen.
Je kunt het deeg gewoon laten rijzen in de (schone) mengkom, afgedekt met een laagje vershoudfolie.
Zodra het deeg is verdubbeld, zijn we klaar om door te gaan naar de volgende fase.
Begin met het opnieuw compact maken van het deeg. Bewerk het met beide handen, in dezelfde beweging als hiervoor, maar voorzichtig. Het doel hier is gewoon om het deeg opnieuw in te pakken, je hoeft het niet te veel te bewerken.
Het is tijd om het pizzadeeg in bolletjes te verdelen. Om een pizza met een diameter van 30 cm te maken, moet elke bol tussen de 180 en 250 gram bevatten. Onze calculator voor pizzadeeg ingrediënten is ingesteld op 200 gram per bolletje.
Gebruik nog steeds je handen om het deeg te verdelen en zoveel bolletjes te vormen als je wilt.
De bolletjes moeten in een afgedekte voedselcontainer worden geplaatst en 6 uur laten rijzen.
Een goede pizzabakker controleert af en toe de pizzadeeg bolletjes om te zien hoe het rijzen verloopt. Als de ballen niet omhoog komen, probeer ze dan naar een warmere plek te verplaatsen.
Heb je 6 uur gewacht tot de pizzadeeg goed is rijzen? Haast hebben is een van de meest voorkomende fouten bij het maken van pizza.
Als de rijstijd voorbij is, ben je klaar om de pizza uit te rollen. Om pizza te bakken, moet de oven voorverwarmd zijn.
De eerste stap is dus om de oven op maximale temperatuur aan te zetten. Dit geldt zowel voor de huisoven als de elektrische pizza oven.
Gebruik je de huisoven met vuurvaste pizzasteen, dan moet je hem langer laten opwarmen: de steen moet erg heet worden.
20 minuten zijn meestal voldoende om de pizzaoven voor te verwarmen.
Nadat het deeg 6 uur heeft rijzen, moet het in volume verdubbeld zijn. Een goed gemaakt deeg rijst meer in de breedte dan in de hoogte.
Het deeg is goed gerezen als het niet te elastisch is, en in plaats daarvan kan het gemakkelijk worden uitgerold.
Ook deze stap moet worden gedaan met handen die met bloem zijn bestrooid, en niet met de deegroller.
Het pizzadeeg moet op een licht bebloemd werkblad worden gelegd.
Je hebt een beetje bloem nodig om te voorkomen dat de pizzadeeg aan het werkvlak blijft plakken.
Gebruik echter niet te veel bloem, en zorg ervoor dat het niet onder de pizza plakt als het bakt: anders verbrandt het meel aan de onderkant van de pizza.
👉 De truc om het pizzadeeg uit te rollen is het zo min mogelijk te bewerken.
Duw met de vingers van beide handen vanuit het midden naar de randen. Maak een gelijkmatige rand zonder het deeg te veel te bewerken.
Het centrale deel moet ongeveer een halve centimeter dik zijn, terwijl de rand 1 of 2 cm hoog moet zijn.
Volgens het traditionele Italiaanse pizza recept moet er verse tomatenpulp worden gebruikt.
Maar zoals we hierboven beschreven, in de opmerkingen over de ingrediënten, moet de tomaat droog zijn. Hiervoor gebruiken we een mix van gepelde tomaten en tomaten gezeefd.
Zout. Voeg voor elke 100 gram tomaat 1 gram zout toe.
Een scheutje extra vierge olijfolie.
👉 En de basilicum? Voeg de verse basilicum toe als de pizza klaar is, voor het serveren.
Dit komt omdat wanneer basilicum wordt verwarmd of gedroogd, het zijn geur en aroma verliest. En daarom mag het niet worden toegevoegd voordat de pizza in de oven wordt geplaatst.
Zout, basilicum en extra vierge olijfolie geven de klassieke pizzasmaak.
Velen voegen ook gedroogde oregano toe aan de tomaat, die voor het bakken van de pizza met de tomaat kan worden gemengd.
Zie ook onze pagina gewijd aan Italiaanse aromatische kruiden.
Italiaanse pizza is gemaakt met mozzarella, vers en van prima kwaliteit. De mozzarella moet in reepjes worden gesneden: zo wordt het vezelig. Als je de mozzarella in grotere stukken snijdt, kan het water niet verdampen en komt het op de pizza terecht.
Een ander handig accessoire is een pizzaschep om de pizza in de oven te zetten.
Leg de pizza voor het bakken op de schep. De pizzaschep moet een dun laagje bloem hebben: een beetje, anders verbrandt de onderkant van de pizza.
Voor deze taak kun je meel van harde tarwe, dat minder plakt en niet verbrandt. Het is het griesmeel dat we gebruiken ook om orecchiette te maken.
Volgens het Napolitaanse pizzarecept worden tomaat en mozzarella toegevoegd voordat de pizza wordt gebakken.
Dit is het geval in de pizzeria. Maar thuis duurt het vele minuten voordat de pizza klaar is: en de mozzarella dreigt te verbranden. Terwijl de mozzarella, op de pizza, vers moet zijn en niet goudbruin.
Zowel in de conventionele oven als in de elektrische pizzaoven voegen we de mozzarella toe na enkele minuten bakken.
Plaats de tomaat vanuit het midden van de pizza. Er is niet te veel tomaat, anders kan het vocht er niet uit lopen en blijft het water op de pizza liggen.
Alle ingrediënten moeten op kamertemperatuur zijn: zet geen koude tomaat, mozzarella en toppings uit de koelkast.
Strooi de tomaat in een spiraalvormige beweging, niet verder dan de randen van de pizza.
Leg de tomaat op de pizzabodem niet te lang voor het bakken. Anders wordt het pizzadeeg te nat en wordt het moeilijker om het in de oven te plaatsen.
Heb je de oven goed voorverwarmd tot de maximale temperatuur? Bakken is een van de belangrijkste stappen voor het succes van de pizza.
Zoals we al schreven, moet de pizza intense hitte krijgen van zowel de onderkant als de bovenkant. Daarom zijn pizzaovens zo efficiënt: de pizzabodem staat in contact met de steen en de bovenste warmtebron is slechts enkele centimeters verwijderd.
In de huisoven, met of zonder pizzasteen, zal de pizza ongeveer 10 minuten nodig hebben om te koken; misschien een beetje minder, misschien een beetje meer.
In het bovenste gedeelte of in het onderste gedeelte van de oven? Het moet zowel van boven als van onder warmte ontvangen.
Je kunt experimenteren door de pizza op verschillende hoogtes te zetten. Als je twee pizza's tegelijk bakt, kun je proberen ze halverwege om te draaien.
Met een elektrische pizzaoven zoals de G3 Ferrari die 400 graden kan bereiken, de pizza is klaar in alleen 4-5 minuten.
Wanneer de pizzadeeg in contact komt met de vuurvaste steen, kun je hem niet meer verplaatsen. Het komt los na 1-2 minuten koken.
Met een houtoven is de pizza in 90 seconden klaar.
Open tijdens het bakken de oven zo min mogelijk. We raden je aan de oven alleen te openen als je de pizza moet omdraaien, of om mozzarella toe te voegen. Snel, om de warmte niet te laten ontsnappen.
Niet te veel mozzarella: het doel is om pizza met mozzarella te eten, en niet mozzarella met pizza.
De mozzarella moet goed gefilterd worden door het water. Je kunt hem bijvoorbeeld wat eerder snijden en op een vergiet laten uitlekken.
Hoe weet je wanneer de pizza klaar is? Het mooie van thuis zelf pizza maken, is dat je kunt beslissen wanneer je het uit de oven haalt. Sommige mensen houden van licht gekookt, anderen bijna verbrand.
Kijk naar de korst: als deze goudbruin is, is de pizza misschien klaar. Probeer ook de pizzabodem op te tillen: de bodem mag niet verkoold zijn. Bovendien, als de pizza lang in de huisoven blijft, dreigt de pizzabodem zo hard te worden als een koekje.
Voeg als laatste wat verse basilicum toe en optioneel een scheutje extra vierge olijfolie.
👉 De echte Italiaanse pizza uit Napels heeft nooit een uniforme kleur. Een pizza heeft een egale kleur als de oventemperatuur niet hoog genoeg was, of als het deeg niet voldoende losgemaakt is.
Daarna is de pizza klaar.
Hier is onze zelfgemaakte Italiaanse pizza. Klaar om gegeten te worden, zoals in Napels :-)
De echte Italiaanse pizza is niet alleen de Margherita. Pizza is ook heerlijk met een verscheidenheid aan ingrediënten en toppings: vlees, vis, groenten en kazen. We delen de recepten van de populairste pizza's die je in Italiaanse pizzeria's kunt eten.
Tomaat, mozzarella, basilicum
Tomaat, oregano, knoflook
Volkoren meel, tomaat, mozzarella
Glutenvrije meel mix, tomaat, mozzarella
Tomaat, mozzarella, paddenstoelen
Tomaat, mozzarella, tonijn, basilicum, zwarte olijven
Tomaat, mozzarella, salami, rode ui
Tomaat, mozzarella, pittige salami
Tomaat, mozzarella, ham
Tomaat, mozzarella, ham, artisjokken, champignons, olijven
Tomaat, mozzarella, ham, artisjokken, champignons, olijven
Witte pizza met verse tomaat en mozzarella
Witte pizza met rauwe ham, Parmezaanse kaas en rucola
Dubbelgevouwen pizza gevuld met tomaat, mozzarella, ham, champignons
Tomaat, mozzarella, courgette, aubergine, paprika, rode uien
Tomaat, mozzarella, rucola, rauwe ham, met schilfers Parmezaanse kaas
Over pizza zijn natuurlijk talloze boeken geschreven. In onze ervaring staan veel boeken - zelfs geschreven door Italiaanse auteurs - vol met inspirerende foto's en verhalen, maar ze zijn niet zo handig voor degenen die de pizzadeeg techniek willen leren.
Hier hebben we de boeken geselecteerd die naar onze mening het nuttigst zijn om de techniek en de kneepjes van pizza te leren: vooral hoe je het perfecte deeg maakt, de toppings en de recepten van de verschillende soorten pizza's.
| Auteur | Fabrizio Casucci |
| Taal | Engels |
Het eerste boek dat we aanbevelen is geschreven door Fabrizio Casucci, is beschikbaar in het Engels als ebook en brengt een echte passie voor pizza over.
De auteur is pizzamaker, leraar, schrijver en met zijn advies heeft hij geholpen bij het openen van een groot aantal pizzeria's in Italië en in het buitenland.
| Bindwijze | E-book |
| Taal | en |
| Auteur(s) | Fabrizio Casucci |
| Uitgever | Youcanprint |
| Verschenen | Adobe ePub |
Casucci's boek heeft het grote voordeel dat het op een eenvoudige en duidelijke manier is geschreven. Het is een handleiding bedoeld voor zowel amateur- als professionele pizzabakkers.
The Perfect Pizza Dough legt de manier uit om pizzadeeg te maken, waarbij ook verschillende soorten meel worden gemengd. Het boek maakt gebruik van voorbeelden en deelt de geheimen van het vak op een praktische, voor iedereen toegankelijke manier.
Als je al enige ervaring hebt met het zelf maken van pizza, kun je dankzij dit boek de kwaliteit van het deeg drastisch verbeteren.
Dit boek is de voltooiing van een ander boek van dezelfde auteur, La pizza è un’arte ("Pizza is een kunst"), dat we niet in deze taal hebben opgenomen omdat het alleen in het Italiaans beschikbaar is.
| Auteur | Tony Gemignani |
| Taal | Engels |
Het tweede boek dat we voorstellen is niet geschreven door een Italiaanse auteur, maar door een Amerikaan: Tony Gemignani. In Amerika is Tony een populair personage: hij heeft talloze wereldkampioenschappen pizza gewonnen, is master instructor aan de International School of Pizza en verschijnt vaak op televisie.
De reden waarom we het boek van Gemignani aanbevelen, is vanwege de originaliteit: "The Pizza Bible" gaat niet alleen over traditionele Italiaanse pizza.
Het boek legt uit hoe je verschillende soorten pizza's en deeg kunt maken, gebaseerd op originele pizza's uit verschillende Italiaanse regio's, maar herzien met een Amerikaanse benadering: Napolitaans, Romeins, Chicago, Californisch.
Als je graag met pizza experimenteert, is dit het boek voor jou.
The Pizza Bible is een geweldig boek om te leren hoe je veel soorten pizzadeeg kunt maken, allemaal van hoge kwaliteit. En zoals de auteur opmerkt, is het niet nodig om een professionele oven te hebben. Om een pizza op hoog niveau te bakken, moet je echter de kneepjes, de techniek en de juiste ingrediënten kennen.
Kijk op deze pagina. We verrijken het met nieuwe recepten om de echte Italiaanse pizza te maken!
Geniet van je Italiaanse pizza! 😄🍕
Ik ben een Italiaan uit Trentino. Ik studeerde filosofie in Padua en werkte vele jaren tussen Milaan en Amsterdam op het gebied van media en cultuur.
Sinds 2021 schrijf ik op Alle Italiaanse om mijn Nederlands te verbeteren; ondertussen deel ik met jullie de gewoonten en tradities van mijn land, en de recepten die ik thuis in Nederland bereid.
We hebben een kleine en leuke app gemaakt om Italiaans te leren 🙋
