Laatst bijgewerkt op 2 februari 2023
Wij zijn Italianen in Nederland en maken al jaren zelf pizza. Na het pizzadeeg basisrecept delen we de beste ingrediënten om zelf een gezonde pizza te maken.
Als je onze Italiaanse pizza recepten hebt gelezen, weet je dat we vaak tips en suggesties geven voor de beste pizza toppings.
Niet alleen de soorten ingrediënten, maar ook hoe, wanneer en hoeveel toe te voegen.
Als je thuis pizza bakt, wordt de mozzarella vaak goudbruin; en de pizzasaus een beetje droog.
Maar we hebben enkele tips om het bakken te verbeteren, om de pizza zo te maken:
In Italië zeggen we dat het de bedoeling is om een pizza met topping te eten, niet topping met de pizza.
Er is een reden: als je veel topping toevoegt, is het meestal moeilijker om de pizza te bakken. De pizzabodem heeft zowel van boven als van onderen warmte nodig.
Ook een veelgemaakte fout is om een waterrijke topping te doen, bijvoorbeeld groenten of mozzarella, en de pizzabodem wordt waterig.
Daarom raden we aan om de ingrediënten goed te drogen voordat je ze op de pizza legt.
Sommige toppings voegen we pas halverwege de baktijd toe, zodat ze niet aanbranden.
We gebruiken een elektrische pizzaoven, die bakt pizza op een vuurvaste steen; onze tips gelden ook voor de normale oven.
Op deze pagina geven we een overzicht van de ingrediënten die we gebruiken om een pizza van uitstekende kwaliteit te maken, te beginnen met de tomaat: gepelde of puree?
Voor een licht en elastisch deeg gebruiken we in Italië 🔊 farina 00, terwijl we hier in Nederland patentbloem gebruiken. De twee hebben vergelijkbare eigenschappen.
De patentbloem is perfect om thuis pizza te maken.
De meest ervaren pizzamakers maken eigenlijk een mix van bloem: als je bijvoorbeeld een beetje farina 0 mengt, het gewoon bloem voor brood, is het pizzadeeg iets steviger en makkelijker uit te rollen.
Je kunt ook mixen maken met volkorenmeel; een nadeel is dat het volkoren pizzabodem niet erg elastisch is, en wordt daarom meestal gemengd met patentbloem.
De pizzasaus mag niet te veel water bevatten, anders bakt de pizzabodem niet door. Als je ooit thuis pizza hebt gemaakt en de pizzabodem nat was, komt dat waarschijnlijk door het water in de topping.
In ons Italiaanse pizza recept gebruiken we een mix van gepelde tomaten en gepelde tomaten, die voor ons (voor onze oven en voor onze smaak) een optimaal resultaat geven.
In Nederland vinden we makkelijk gepelde tomaten van San Marzano, dat is een hele lekkere soort tomaat die wij Italianen heerlijk vinden op pizza maar ook voor pastasaus; we praten er hieronder over.
Daarom gebruiken we gepelde tomaten vanwege hun smaak; maar ze bevatten te veel water voor pizza, dus mengen we ze met tomatengezeefd.
De tomatenpulp bevat meestal een hoge concentratie water. Voordat je het aan de pizza toevoegt, moet je het goed laten uitlekken, en dat is niet erg praktisch.
De tomatenpuree, of gezeefde tomaten passata, is handig voor pizza omdat het weinig water bevat. Nadeel: tomatenpuree is soms van mindere kwaliteit dan gepelde tomaten; hiervoor maken we een mix.
We raden af om voor het bakken plakjes verse tomaat aan de pizza toe te voegen, omdat deze te veel water bevatten en op de pizzabodem terechtkomen.
Maar je kunt verse tomaten toevoegen als de pizza klaar is; verse tomaat is bijvoorbeeld heel lekker samen met plakjes mozzarella op pizza Caprese.
Volgens het traditionele Napolitaanse pizza recept (en ook naar onze mening) is San Marzano DOP de ideale tomaat om pizza op smaak te brengen. Dit tomaten soort komt uit het Agro Nocerino-Sarnese, een gebied in de provincie Salerno, in regio Campanië.
De San Marzano tomaat heeft een langwerpige vorm en een beetje waterig vruchtvlees, perfect voor pastasaus en pizzasaus.
Bovenal vind je het ook gemakkelijk in Nederland, in blikjes bij de supermarkt.
Als je verse tomaten gebruikt, of als de tomatensaus te vloeibaar lijkt, kun je het water beter verwijderen.
We maken de Italiaanse pizzasaus door gezeefde en gepelde tomaten te mengen met extra vierge olijfolie en zout.
Velen in Italië voegen ook gedroogde oregano toe: wij doen het ook, omdat we de smaak lekker vinden en omdat we dat zo gewend zijn.
Sommige pizza's - zoals de Margherita - bevatten basilicum; basilicum moet altijd vers worden toegevoegd, als de pizza al gaar en uit de oven is.
👉 Basilicum verliest namelijk zijn aroma en smaak bij verhitting. Om deze reden smaakt de gedroogde basilicum in de Italiaanse kruidenmix die je hier in Nederland vindt niet zo lekker: omdat basilicum niet gedroogd gebruikt moet worden.
Bekijk ook onze pagina over Italiaanse kruiden.
Andere pizza's bevatten wat knoflook in de pizzasaus, zoals de pizza Marinara.
De meest gebruikte kaas op Italiaanse pizza is natuurlijk 🔊 mozzarella. Maar het is niet de enige kaas waarmee je de pizza kunt beleggen.
De Napolitaanse pizza bevat traditioneel mozzarella van het soort 🔊 fior di latte, gemaakt met koemelk en bijzonder lekker.
Het bevat weinig water en is daarom perfect voor pizza.
Als je thuis pizza maakt, is de mozzarella vaak goudbruin aan het einde van het bakken en een beetje hard aan de oppervlakte. Maar de mozzarella van de pizzeria is wit en draderig. Hoe kan dat?
Dit gebeurt als de mozzarella tijdens het hele baktijd van de pizza in de oven blijft. Zeker met de conventionele oven op 220°C, die de pizza in 12-15 minuten bakt: genoeg om de mozzarella te drogen.
👉 Onze tip: vaak voegen we in onze recepten de mozzarella halverwege het bakken toe, en op deze manier wordt de mozzarella wit, draderig en nog vers.
Buffelmozzarella (🔊 mozzarella di bufala) werd in de jaren negentig populair als pizza ingrediënt. Het is een product van hoge kwaliteit, met een sterke smaak en bevat meer vet dan de klassieke mozzarella.
Maar buffelmozzarella bevat veel water: daarom voegen sommige pizzeria's het vers toe aan de pizza na het bakken, met een scheutje olijfolie.
Parmigiano, Grana en Pecorino kazen zijn zeer geliefd en worden veel gebruikt in de Italiaanse keuken. Deze kazen zijn hard en zout, dus we raden aan om ze toe te voegen nadat de pizza klaar is.
We hebben Grana in vlokken toegevoegd aan het recept voor de pizza met rucola en rauwe ham, en ook aan de Pizza Bianca.
Blauwe kazen zijn ook uitstekend op 🔊 pizza Bianca (letterlijk witte pizza, die zonder pizzasaus).
De meest populaire blauwe kaas in Italië is gorgonzola. Op pizza wordt gorgonzola gecombineerd met walnoten of radicchio.
Naast tomaat en mozzarella worden bijna alle Italiaanse pizza's belegd met wat olijven - meestal zwart en pitloos.
Naast olijven behoren champignons en artisjokken tot de meest populaire pizza toppings.
Omdat ze lekker zijn, klaar voor gebruik en makkelijk te bewaren.
We gebruiken champignons en artisjokken in olie, zelfs gemarineerd. We voegen ze toe aan de pizza samen met een beetje oregano, voor het bakken.
Aan de andere kant raden we gedroogde paddenstoelen niet aan, omdat je ze voor gebruik in water moet onderdompelen: het is niet ideaal voor het bakken van pizza.
Met de champignons hebben we de pizza met funghi champignons, de Capricciosa en de Quattro Stagioni gemaakt.
Vleeswaren zijn nog een populair ingrediënt op het Italiaanse pizza kaart; niet alleen salami en ham, maar ook bresaola, spek en worsten.
Wij voegen de vleeswaren halverwege de baktijd toe, net zoals mozzarella.
Als ham en salami lang in de oven blijven, drogen ze uit, worden hard en erg zout. In plaats daarvan houden we van vers en smakelijk (maar natuurlijk niet koud).
We hebben pizza Salami en rode ui gemaakt; en de pizza Diavola, met een Italiaanse salami genaamd 🔊 Spianata - de pittige versie.
👉 Om onze pizza's te bakken gebruiken we een elektrische pizzaoven van het Italiaanse merk, erg populair onder ons Italianen in het buitenland. Het bakt pizza op 400°C in 5 minuten, op vuurvaste steen. 🔊 Buonissima!
Met ham hebben we pizza al Prosciutto gemaakt (🔊 prosciutto in het Italiaans betekent ham), de Capricciosa en de Quattro Stagioni.
Met rauwe ham hebben we de Pizza rauwe ham en rucola, en de Pizza Bianca gebakken.
In Italië voegen we meestal twee soorten vis toe aan pizza:
Ansjovis, een optioneel ingrediënt voor veel pizza's, zoals Marinara en Capricciosa.
Tonijn, die we kort voor het einde van de bereiding aan de pizza toevoegen. Als de tonijn de hele kooktijd in de oven blijft, wordt hij hard, droog en niet erg smakelijk.
Tonijn is lekker te combineren met veel ingrediënten. Enkele combinaties die wij voorstellen zijn:
Pizza met tonijn en zwarte olijven: leg ze op de pizza voordat ze gebakken worden.
Pizza met tonijn en uien, vooral in Zuid-Italië erg populair.
Pizza met tonijn en artisjokken, die je ook als witte pizza zonder tomaat kunt eten.
Pizza met tonijn en blauwe kaas, voor de liefhebbers van sterke smaken.
Bekijk ook ons recept voor pizza met tonijn.
Gegrild of vers, groenten geven een vleugje versheid aan pizza waar we van houden.
In Italië noemen we het 🔊 Pizza ortolana, (pizza van de tuin) of 🔊 Pizza vegetariana (vegetarische pizza).
De pizza met groenten is een van onze favorieten; we grillen de groenten voordat we ze op de pizza leggen, zodat ze minder water bevatten. We gebruiken courgette, aubergine, paprika en rode ui.
Verse groenten aan de pizza toevoegen is niet ideaal: tijdens het bakken komt het water op de pizzabodem terecht.
Sommige groenten moeten vers worden toegevoegd nadat de pizza klaar is, bijvoorbeeld rucola.
In Italië maken we twee soorten pizza: Napolitaanse pizza, vooral populair in het zuiden. En Romeinse pizza, de grote en dunne die je in heel Noord-Italië eet.
Het recept voor de Italiaanse pizza van Alle Italiaanse is gebaseerd op de traditionele pizza van Napels, waar wij grote fan van zijn, en die perfect is als je hem bereidt met een pizzaoven met vuurvaste steen.
Je kunt het verschil tussen Romeinse pizza en Napolitaanse pizza gemakkelijk zien: bij Napolitaanse pizza is de rand, (🔊 cornicione genaamd, wat kroonlijst betekent) hoog en dik. Terwijl in de Romeinse pizza de rand dunner is, en de pizza in plaats daarvan bijna volledig wordt ingenomen door de tomaat.
Daarnaast is de Romeinse pizza knapperiger; de Napolitaanse pizza is zachter en rijker aan saus.
Zelfs het bakken is iets anders: het traditionele Napolitaanse recept gebruikt de oven op 480° C, terwijl voor de Romeinse pizza 380-400° C voldoende is.
Als je de pizza zelf maakt, kun je natuurlijk kiezen welke en hoeveel ingrediënten je gebruikt en kun je producten gebruiken waarvan je de kwaliteit kent.
Je kunt bijvoorbeeld de toevoeging van olie en zout beperken. Je kunt ervoor kiezen om geen suiker aan het deeg toe te voegen, wat veel recepten wel bevatten. Je kunt een lichte kaas kiezen, en natuurlijk de hoeveelheid deeg, dus hoe groot je de pizza wilt maken.
Door te kiezen voor hoogwaardige ingrediënten, levert een margherita pizza met toevoeging van gegrilde groenten en zonder extra olie iets meer dan 500 calorieën op, of zelfs minder voor de Marinara pizza.
Bekijk ook ons blog: De beste pizzaovens voor thuis: welke te kiezen
We kunnen precies de calorieën van de pizza berekenen: deeg, tomatensaus en kruiden.
Gist en bloem zijn op zich niet te calorierijk. Als de pizza echter niet goed is gerezen, zal hij moeilijker te verteren zijn.
100 g bloem type 00, die gebruikt wordt voor Italiaanse pizza, levert ongeveer 350 kcal op - hetzelfde als de patentbloem. Volkorenmeel heeft iets minder, ongeveer 340. Het gebruik van volkorenmeel kan helpen bij het verteren, maar vermindert het aantal calorieën niet.
Het soort deeg is slechts een van de vele factoren die bijdragen aan het verhogen van de calorieën van de pizza. Het hangt ook af van de vaardigheid van de pizzabakker om te weten hoe hij de juiste balans tussen bloem, zout, water en gist kan creëren. Ook met minder of geen olie. 😃
Het is belangrijk om de rijstijd niet te verkorten: het recept voor het maken van Italiaanse pizza thuis heeft een rijstijd van 8, 12 of 24 uur, afhankelijk van de ingrediënten en de bereidingswijze. Bovendien neemt de rijstijd toe als je volkoren meel gebruikt.
In onze pizzadeeg calculator berekenen we 200 g voor elk pizzadeeg bolletje, wat een ideale maat is voor een Napolitaanse pizza van 30 cm diameter. Perfect om te bakken in de pizzaoven.
Natuurlijk zit er ook water in een pizzadeeg bol. Nadat het water is verwijderd, blijft er 118 g bloem over:
| Ingrediënt | aantal | kcal / 100g | kcal totaal |
| 00 Bloem | 118 g | 350 kcal | 413 kcal |
| Mozzarella | 125 g | 238 kcal | 297 kcal |
| Tomaat | 125 g | 22 kcal | 30 kcal |
| 740 kcal |
Margherita pizza maakt in totaal 740 kcal. Het zijn er niet echt veel, als je op olie en beleggen let. Het is natuurlijk belangrijk dat je gezonde producten gebruikt: gegrilde groenten zijn bijvoorbeeld een uitstekende smaakmaker voor een pizza ortolana.
De lichtste pizza is de Marinara, zonder mozzarella. Dat wil niet zeggen dat het niet lekker is: de tomatensaus van de Marinara pizza bevat oregano en knoflook. In zijn eenvoud is het een favoriet van de schrijver 🙂. Zonder mozzarella bevat Marinara-pizza minder dan 500 kcal.
We zullen deze pagina updaten met nieuwe tips om een pizza net zo lekker te maken als dat je eet in een pizzeria in Italië!
Geniet van je Italiaanse pizza! 😄🍕
Ik ben een Italiaan uit Trentino. Ik studeerde filosofie in Padua en werkte vele jaren tussen Milaan en Amsterdam op het gebied van media en cultuur.
Sinds 2021 schrijf ik op Alle Italiaanse om mijn Nederlands te verbeteren; ondertussen deel ik met jullie de gewoonten en tradities van mijn land, en de recepten die ik thuis in Nederland bereid.
Ik ben een Italiaan uit Trentino. Ik studeerde filosofie in Padua en werkte vele jaren tussen Milaan en Amsterdam op het gebied van media en cultuur.
Sinds 2021 schrijf ik op Alle Italiaanse om mijn Nederlands te verbeteren; ondertussen deel ik met jullie de gewoonten en tradities van mijn land, en de recepten die ik thuis in Nederland bereid.