Laatst bijgewerkt op 9 januari 2023
Pizza Capricciosa 🍕
Wij zijn Italianen in Nederland en we maken de pizza Capricciosa met tomaat, mozzarella, ham, champignons, artisjokken en olijven. Het stap-voor-stap recept, lekker en gezond
Laatst bijgewerkt op 9 januari 2023
Wij zijn Italianen in Nederland en we maken de pizza Capricciosa met tomaat, mozzarella, ham, champignons, artisjokken en olijven. Het stap-voor-stap recept, lekker en gezond
Op Alle Italiaanse hebbenwe al veel Italiaanse pizza recepten geschreven. Om de 🔊 pizza Capricciosa te maken heb je naast tomaat en mozzarella ook ham, champignons, champignons, artisjokken en olijven nodig. Dit volgens het traditionele recept.
De Capricciosa topping brengt de andere traditionele pizza's op de Italiaanse menukaart samen, zoals pizza prosciutto en pizza met funghi champignons.
We vinden het erg lekker, maar we maken het niet vaak, omdat we niet altijd alle ingrediënten in huis hebben.
Maar vandaag hebben we de Capricciosa voor je gebakken en delen we de stapsgewijze bereiding. Zelf pizza maken is niet moeilijk, maar er zijn veel tips die je moet weten als je een betere en gezondere pizza wilt bakken.
In onze pizzarecepten schrijven we vaak dat zelf pizza maken niet moeilijk is. Maar er zijn veel trucjes, die ken je als je wat ervaring hebt en als je al een paar keer pizza hebt gemaakt.
Het bereiden van de pizza duurt niet al te lang. Je hebt maar 20 minuten nodig om het deeg te kneden. Daarna moet je nog even geduld hebben terwijl het pizzadeeg rijst.
De minimale rijstijd is 3 uur; we raden 8 uur aan, zodat het deeg goed gerezen is.
Dat doen we vaak in het weekend: we maken 's ochtends snel het deeg en laten het rusten. Voor het avondeten zetten we de oven aan om hem voor te verwarmen terwijl we het gezuurde deeg uitrollen.
De andere belangrijke stap bij het maken van pizza is het bakken.
Thuis is het natuurlijk lastig om een pizza te maken die hetzelfde is als een pizza uit een pizzeria. Maar je kunt ook een goede pizza maken in een conventionele oven, vooral als je een krachtige oven hebt en als je een vuurvaste pizzasteen gebruikt.
Op de vuurvaste steen kookt de pizza iets sneller en wordt de korst krokanter. De vuurvaste steen is een simpele oplossing om betere pizza's te bereiden.
👉 Een nadeel van de vuurvaste steen is dat de oven langer moet worden voorverwarmd, omdat de steen tijd nodig heeft om de warmte op te nemen.
Idealiter zou pizza in de kortst mogelijke tijd op een hoge temperatuur moeten worden gebakken.
We gebruiken een elektrische oven met vuurvaste steen speciaal voor het bakken van pizza, die erg populair is onder Italianen in het buitenland om thuis niet te missen :-) De pizzaoven zorgt voor een optimale bereiding van de pizza; we hebben een pagina geschreven over het gebruik van de G3 Ferrari pizzaoven.
👉 Bekijk ook het pizza basisrecept voor een uitgebreid overzicht van de ingrediënten en bereiding van Italiaanse pizza.
Het pizzadeeg bestaat uit water, gist, meel en zout.
Bloem 360 g
Water 231 ml
Zout 11 g
Verse gist 1,65 g
Alle Italiaanse
Gebruik je gedroogde gist of bakpoeder? Deel dan de hoeveelheid verse gist door 3.
Om het pizzadeeg te maken, moet je de gist oplossen in water, geleidelijk de bloem toevoegen en als laatste het zout.
Om een elastisch deeg en een knapperige pizza te maken, gebruiken we in Italië bloem "00"; die lijkt op de Patentbloem hier in Nederland.
Als je het deeg goed laat rijzen, voel je bij het uitrollen van de pizza (met je handen, geen deegroller!) de luchtbelletjes onder je vingers knappen.
👉 De meest ervaren pizzaioli maken eigenlijk een mix van bloem. In feite hebben verschillende soorten meel verschillende eigenschappen.
Sommigen voegen bijvoorbeeld een beetje bloem "0" (gewoon bloem) toe aan het deeg om het iets minder elastisch te maken en gemakkelijker uit te rollen.
Je kunt zowel verse gist als gedroogde gist gebruiken. Beide zijn makkelijk op te bewaren (je hebt niet veel nodig om pizza te maken).
Gebruik water op kamertemperatuur om het rijsproces niet te veranderen.
Als je koud water gebruikt, wordt het rijzen vertraagd; en je zult het deeg koud voelen terwijl je het kneedt.
De ingrediënten van de Capricciosa zijn talrijk en alles bij elkaar hebben ze een super smaak.
Gepelde tomaten 330 g
Mozzarella 375 g
Ham 6 plakjes
Champignons 90 g
Artisjokken 90 g
Olijven 15
Olijfolie Een scheutje
Zout 3 g
Alle Italiaanse
Ons advies is om de topping op de pizza Capricciosa niet te overdrijven. Tijdens het bakken heeft pizza warmte nodig van zowel de onderkant als de bovenkant; als de pizzabodem te veel belegd is, neemt het de warmte niet goed op.
Pas ook op dat je geen ingrediënten die veel water bevatten op de pizza doet; beginnend met tomaat en mozzarella. Tijdens het koken komt het water vrij op de pizzabodem, die in plaats van knapperig wordt verdund.
Om pizzasaus te maken gebruiken we een mix van gepelde en gezeefde tomaten. Tomaten zonder schil bevatten namelijk veel water, maar ze zijn ook erg lekker: hier in Nederland vind je gemakkelijk San Marzano-tomaten, een specialiteit uit Midden-Italië die ook voor pastasaus wordt gebruikt.
De pizzasaus wordt op smaak gebracht met zout en een scheutje olijfolie; sommigen voegen ook gedroogde oregano toe.
In Italië doen we vooral mozzarella op pizza. Zowel melk- als buffel- zijn prima; het is belangrijk dat je het laat uitlekken voordat je het op de pizza legt.
Om de mozzarella uit te lekken: snijd het in reepjes, doe het op een zeef en druk het aan met de achterkant van een lepel.
Op de pizza Capricciosa leggen we voor elke pizza 2 plakjes ham, zodat er ook ruimte is voor de andere ingrediënten.
In het Italiaans worden ze 🔊 funghetti (kleine paddenstoelen) en 🔊 carciofini (kleine artisjokken) genoemd. Wij gebruiken die in olie, kant-en-klaar en heel praktisch, en makkelijk op te bewaren zijn.
Het pizza Capricciosa recept bevat enkele zwarte olijven, we doen er 5 per pizza bij.
Voeg voor het sluiten van de oven wat gedroogde oregano toe. Het is een Italiaans kruid dat lekker smaakt op pizza en door velen wordt gebruikt - ook al is het niet het officiële ingrediënt van de pizza uit Napels.
Als je thuis pizza bakt, duurt het vele minuten voordat de pizza gaar is. Als je de mozzarella voor het bakken toevoegt, wordt deze soms een beetje bruin en verbrand; vooral als je de conventionele oven gebruikt.
Hetzelfde gebeurt met andere ingrediënten, zoals ham of salami.
Hiervoor voegen we halverwege de bakken de mozzarella en de topping toe.
Halverwege de baktijd open je snel de oven om de pizza te draaien, zodat hij gelijkmatig bakt. Ondertussen voegen we de topping ingrediënten toe.
Giet eerst het water in een kom en los de gist erin op. Als je gedroogde gist gebruikt, laat het water dan een paar minuten staan als de gist is opgelost.
Voeg de helft van de bloem toe, meng met een vork. Als de bloem volledig gemengd is, voeg dan beetje bij beetje de rest van de bloem toe.
Wanneer je niet meer kunt mengen met een vork, omdat het deeg te dik is, blijf dan met je handen mixen: met één hand houd je de kom vast, met de andere kneed je het deeg.
Voeg als laatste het zout toe.
Bestrooi je werkvlak en handen met bloem. Kneed het pizzadeeg verder op het werkvlak. De juiste beweging wordt getoond in de animatie: ga 10-15 minuten door, tot je een zachte, gladde en enigszins elastische deegbal krijgt.
Je kunt natuurlijk een beetje bloem toevoegen om het deeg makkelijker te kneden.
Leg de pizzadeeg in een afgedekte bak (in contact met lucht droogt de pizzadeeg op aan de oppervlakte).
Je kunt ook de kom gebruiken - gewassen, goed afgedroogd en afgedekt met een laagje vershoudfolie.
Verdeel na de eerste twee uur rijzen de pizzadeeg in bolletjes en laat ze nog 6 uur rijzen in een bak.
Is het deeg goed gerezen? Laten we beginnen met het bereiden van de pizza.
Zet eerst de oven aan: de oven moet erg heet zijn als je de pizza gaat bakken.
Bestrooi het werkvlak en de handen met bloem en rol het pizzadeeg uit; in de afbeelding laten we de juiste beweging zien.
Het pizzadeeg rol je best uit met je vingers en niet met een deegroller, want de deegroller drukt alle luchtbellen in het deeg plat.
Als we pizza maken, maken we het pizzabodem nooit te groot. Onze ervaring is dat een deegschijf met een kleine diameter gemakkelijker te bakken is.
Bereid de pizzasaus met tomaat, zout, olie en eventueel oregano.
👉 Voordat we de tomaat toevoegen, leggen we de pizzabodem op de pizzaschep. Met de pizzaschep is het makkelijker om de pizza in de oven te dragen.
We bestrooien de pizzaschep goed met griesmeel van harde tarwe: zo glijdt het deeg makkelijk van de pizzaschep de oven in.
Ben je klaar om te bakken? Verdeel de tomatensaus over de pizza, met een concentrische beweging vanuit het midden. Laat wat ruimte over aan de uiteinden als je van mooie dikke randen houdt.
Bak de pizza met de oven op maximale temperatuur.
De pizza heeft warmte van boven en van onder nodig: daarom leggen we het op de middelste plank.
In de conventionele oven, op 220 graden, duurt het bakken van de pizza meestal 12-15 minuten. Met de vuurvaste steen is het iets sneller: klaar in ongeveer 10 minuten.
Halverwege de baktijd open we snel de oven om de pizza te draaien en de topping toe te voegen. Het is raadzaam om de oven niet lang open te laten staan.
De pizza is klaar, de pizzabodem is knapperig en de toppings ingrediënten zijn niet droog.
Eet smakelijk, buon appetito! 🍕
In het restaurant in Italië, als je klaar bent met eten, vraagt de ober: 🔊 andava tutto bene? (alles goed?)
In het boek 365 giornate indimenticabili da vivere a Roma (365 onvergetelijke dagen in Rome) zegt de auteur Giulia Fiore Coltellacci dat de pizza Capricciosa is uitgevonden in een restaurant in Rome dat dezelfde naam draagt: Capricciosa.
De Capricciosa is een pizza restaurant, actief sinds 1937, waar de pizza capricciosa lijkt te zijn uitgevonden (onze vertaling).