Laatst bijgewerkt op 2 februari 2023
Vijf jaar na het succes van Ik ben niet bang, is Niccolò Ammaniti terug met Zo God het wil (Come Dio Comanda), gepubliceerd in Italië in 2006 en winnaar van de prestigieuze Premio Strega in 2007. Net als in Ik haal je op, ik neem je mee is de hoofdpersoon een tiener: Cristiano Zena. Samen met zijn vader Rino vecht Cristiano tegen de wereld in de achtergestelde en gewelddadige periferie van Noordoost-Italië.
Op deze pagina
Rino en Cristiano Zena zijn vader en zoon, en zijn de hoofdrolspelers van Zo God het wil. Ze wonen in de verloederde buitenwijken van een naamloze stad in het noordoosten van Italië, tussen asfalt en winkelcentra.
Rino is een onwetend, gewelddadig en xenofoob persoon. Maar hij houdt van zijn zoon.
De zoon Cristiano is dertien jaar oud, hij is verlegen, lang en dun. Hij kent de negatieve kanten van zijn vader, die hij bewondert omdat hij de enige is op wie hij kan rekenen.
Vader op zoon vechten alleen tegen de wereld, geholpen door twee vrienden, ook een beetje atypisch: Quattro Formaggi en Danilo.
Vier kazen in het Italiaans is Quattro formaggi. Zoals in het Nederlands is het ook de naam van een Italiaanse pizza, dus ben je op vakantie in Italië en wil je een Vier Kazen, vraag dan om een Quattro formaggi.
| 🔊 Quattro formaggi | Vier kazen |
Bekijk onze pagina over handige zinnen en woorden van de Italiaanse taal.
Om hun leven een andere wending te geven, besluiten Rino en zijn twee vrienden een misdaad te organiseren: een geldautomaat beroven.
Het hele verhaal van Zo God het wil draait om de nacht van de overval.
Zwervers zijn de vrijste mensen van de wereld en die vriezen dood op de bankjes in het park. Vrijheid is een woord dat alleen maar dient om de mensen te vernachelen. Weet je wie de enigen zijn die vrijheid hebben? De mensen met geld. Die wel... Wil je zien wat mijn vrijheid is? Deze jongen hier. Zijn achternaam is vrijheid en zijn voornaam 44 Magnum'..
De nacht waarin de klap wordt gepland, zal beslissend zijn voor ieders leven: een grote storm zal de vlakte doen opwaaien, bomen ontwortelen en industriële magazijnen blootleggen, en zo het lot en de gebeurtenissen van alle personages beïnvloeden.
Op de avond dat de overval is gepland, breekt er een grote storm uit die de bomen ontwortelt, de gebouwen blootlegt en het leven van alle personages zal veranderen.
Zo God het wil is een roman die ons heeft vermaakt en opgewonden. Het boek is snel, met een surrealistisch en onverwacht einde, zoals in de vorige boeken van Ammaniti.
Net als de vorige roman Ik haal je op, ik neem je mee, vertelt ook Zo God het wil de verweven levens van de personages van een dorpje in de voorsteden.
De hoofdpersonen maken niet altijd keuzes die de lezer kunnen behagen: Ammaniti weet hun personages echter realistisch te karakteriseren en een profiel te schetsen waardoor ze echt lijken.
De roman is opgebouwd uit korte fragmenten die van tijd tot tijd de verschillende personages centraal stellen. Alle scènes gebeuren tegelijkertijd, zoals in het vorige verhaal "Het Laatste Oudejaar Van De Mensheid", om samen te komen in de finale.
Zo God het wil behandelt een groot aantal thema's: zoals de rol van God en de vader-zoon relatie.
God is aanwezig in het hele verhaal van Zo God het wil. Elk personage in het boek rechtvaardigt hun acties, of gebeurtenissen, als deel van Gods plan. Een God die goed of slecht kan zijn, afhankelijk van de rol van de personages.
Ik heb jou en jij hebt mij. Er is niemand anders. En dus zal God ons nooit scheiden..
In de steek gelaten door zijn moeder, voor Cristiano is zijn vader het enige referentiepunt. Zijn liefde voor zijn vader is onvoorwaardelijk.
Het karakter van Cristiano is vergelijkbaar met dat van Pietro in Ik haal je op, ik neem je mee: een jongen die opgroeide in een context van verval, omringd door gewelddadige mensen en op zoek is naar een uitweg.
Cristiano steunt zijn vader onvoorwaardelijk, ondanks zijn opvliegend en onstabiel karakter.
Ammaniti toont de verhalen achter de woede van de personages.
Vader en zoon zijn op zoek naar hun plek in de wereld. In die zin vertegenwoordigt Rino goed de karakters van de Ammaniti-boeken, die vaak wild zijn: ze bewegen zich in een hectische draaikolk van emoties, impulsieve handelingen en bizarre vondsten.
Ammaniti had het vorige boek in een denkbeeldige stad in Zuid-Italië geplaatst. Zo God het wil speelt zich af in het noordoosten. De toestand van sociale verlatenheid en degradatie is echter hetzelfde.
De stad waar het verhaal zich afspeelt is niet gespecificeerd. Maar de plaats die in het boek het meest zorgvuldig wordt beschreven, is een winkelcentrum - een symbool van het feit dat de roman zich in elke Italiaanse stad zou kunnen afspelen.
Zoals met Ik ben niet bang, heeft regisseur Gabriele Salvatores een film opgenomen gebaseerd op het boek Zo God het wil (As God Commands is de titel van de internationale versie).
De film, uitgebracht in 2008, oogstte in 2009 twee Premi David di Donatello nominaties.
De locaties die werden gekozen om de film op te nemen waren de provincies van de steden Udine en Pordenone.
Niccolò Ammaniti is een Italiaanse schrijver en regisseur, geboren op 25 september 1966 in Rome. Hij publiceerde zijn eerste roman, Branchie, in 1994.
Ammaniti werd in 2001 beroemd in Italië met de publicatie van zijn roman Ik ben niet bang (Io non ho paura de Italiaanse titel), in Nederland uitgegeven door Lebowski.
De bekendheid van de auteur nam in 2003 toe met de release van de gelijknamige film, geregisseerd door Gabriele Salvatores.
In 2007 publiceerde Ammaniti nog een roman die internationaal bekend werd en de Premio Strega in Italië won, Zo God het wil (Come Dio comanda), in Italië uitgegeven door uitgeverij Mondadori en in Nederland door Overamstel Uitgevers.
Het jaar daarop wordt er een film gemaakt van het boek, opnieuw opgenomen door Salvatores.
Lees meer over Niccolò Ammaniti.
Ik ben een Italiaan uit Lombardije, in de buurt van het Gardameer. In Italië werkte ik in de toerisme en reissector. Mijn talenkennis bracht me naar Nederland, waar ik werkzaam ben in de communicatiesector.
Op Alle Italiaanse schrijf ik over mijn passies, zoals Italiaanse films en literatuur, terwijl ik mijn Nederlands oefen.
