Laatst bijgewerkt op 8 oktober 2022
Het verhaal van het verloren kind is de laatste van een serie van vier romans, in Nederland bekend als De Napolitaanse romans. Het boek, voor het eerst gepubliceerd in 2014, begint waar de derde roman, Wie vlucht en wie blijft, eindigde. Het verhaal van Elena en Lila's band gaat verder.
In het eerste boek van de Napolitaanse romans serie verwijst de schrijfster Elena Ferrante naar een passage uit De Faust van Goethe.
Hij vertelt hoe het voor ieder van ons essentieel is om een partner te hebben die ons handelen in twijfel trekt, die als trigger fungeert en ons dus dwingt om niet stil te blijven zitten.
Bijna 1500 pagina's later (er zijn zoveel pagina's van de vier boeken bij elkaar), is het zeker duidelijk dat Lila het genie is dat Elena aanspoort in haar acties.
Elena kon studeren en reizen, Lila niet. Maar tijdens de Genius Friend-saga werd elke verandering in Elena's leven veroorzaakt door Lila en haar behoefte aan autonomie.
Net als de drie voorgaande romans van De geniale vriendin serie zit ook 'Het verhaal van het verloren kind' vol met gebeurtenissen. Het verhaal van de vierde van de Napolitaanse romans begint in 1976 en loopt tot vandaag.
Op deze pagina
In deze vierde roman vertelt Elena Ferrante over het volwassen leven van Elena en Lila.
De twee hoofdpersonen hebben een leven vol gebeurtenissen, vallen en wedergeboorten achter zich. Ze vochten om uit de ellende van de wijk Napels te komen, maar de band is moeilijk te ontbinden.
Lila had als kind een droom: Napels bevrijden van het kwaad.
En ze bleef in Napels, verstrikt in de relatie met de wijk en haar inwoners.
Ze maakt een heel moeilijke periode door, maar dan heeft ze een verrassende wending: ze opent samen met zijn partner Enzo een IT bedrijf. Haar succes veroorzaakt opschudding in de buurt, zo erg zelfs dat ze botst met de Camorra. In deze vierde roman lijdt Lila dan het grootste verlies van allemaal.
Elena is nu een succesvolle schrijfster geworden. Ze besluit Florence en haar man Pietro te verlaten en met haar twee dochters terug te keren naar Napels om zich bij Nino Sarratore te voegen.
Nino is de man op wie ze als jong meisje verliefd was. Hij is weer in Elena's leven gekomen en ze voelt dat ze een kans heeft.
Vervolgens gaat Elena weer in de wijk wonen, en gaat ze in hetzelfde gebouw wonen als Lila. De twee vrienden worden weer herenigd, ze zoeken elkaar op en botsen alsof ze jong zijn, maar dan in de huid van twee volwassen vrouwen.
In de vier Napolitaanse romans ontdekten we dat de vriendschap tussen Elena en Lila een complexe relatie is.
Lila en Elena naderen en gaan vaak weg. Vaak worden ze afgewezen vanwege gebeurtenissen, soms omdat ze het zelf willen.
De personages in de boeken van Elena Ferrante zijn niet perfect, ze maken vaak fouten en kunnen zelfs onaangenaam zijn voor de lezer.
Zoals Lila zegt: alleen in slechte romans doen en denken personages altijd de juiste dingen; er zijn goede mensen, slechte mensen, en uiteindelijk is de cirkel rond.
Elena en Lila zijn twee complementaire karakters: ze trekken elkaar aan en stoten elkaar af, ze beïnvloeden elkaar, ze haten en houden van elkaar.
In Het verhaal van het verloren kind ging Elena Ferrante nog dieper in op de relatie tussen Lila en Elena. Zelfs als volwassenen blijven de twee vrienden twee kanten van dezelfde medaille.
Deze vierde roman laat zien hoeveel Lila Elena heeft beïnvloed, vanuit alle gezichtspunten. Zozeer zelfs dat Elena, ondanks haar studies, alleen een toeschouwer lijkt van het 'echte' leven dat Lila leidt, met de moeilijkheden en drama's.
Elena neemt nooit beslissingen. Daarom is voor Elena de vriendschap met Lila een vaste gedachte, ondanks de afstand. Wat Elena in haar leven deed, deed ze als gevolg van wat Lila zei of deed.
Zelfs wanneer Lila verdwijnt, ondanks dat ze niet aanwezig is, slaagt ze er toch in om Elena een beslissing te laten nemen: het boek van hun verhaal schrijven.
Elena zegt: Ik vraag me af of ik echt ooit een goede roman heb geschreven, en of Lila hem al jaren schrijft en herschrijft.
Ondanks de moeite die ze heeft gedaan om weg te komen uit de wijk waar ze als jong meisje gevangen zat, keert Lenù terug naar Napels.
Ondanks de moeite die ze heeft gedaan om weg te komen uit de wijk waar ze als jong meisje gevangen zat, keert Elena terug naar Napels.
Ze studeerde in de meest prestigieuze scholen, was getrouwd met een rijke en beschaafde man en werd zelf een bekende schrijfster. Maar ze is er nooit echt in geslaagd om haar plaats van herkomst te vergeten.
Het is alsof het leven van de wijk niet echt kan worden gewist uit het leven van degenen die er woonden.
De hele tetralogie van de Napolitaanse romans is bezaaid met thema's over de rol en perceptie van vrouwen in de Italiaanse samenleving van de jaren vijftig tot nu. Niet alleen het verhaal van de twee vrienden, maar ook maatschappelijke vraagstukken als echtscheiding, abortus en de arbeidsomstandigheden van vrouwen in fabrieken.
De geniale vriendin serie wordt vaak geprezen omdat het een intens vrouwenverhaal is. Het is echter gemakkelijk waar te nemen, zoals veel lezers hebben gedaan, dat de rol van vrouwen niet bijzonder verheven is in de zaken van de twee vrienden.
In alle vier de romans blijven vrouwen afhankelijk van mannen. Niet altijd van dezelfde man: de mannelijke figuur verandert meerdere keren.
Maar hun acties zijn een gevolg van het gedrag van mannen. En bijgevolg is geen van de twee vrienden de minnares van hun eigen lot, zelfs niet in het einde van het boek. De twee vrouwen zijn nooit echt vrij, omdat ze onderworpen zijn aan hun eigen angsten en schuldgevoelens.
Veel lezers hebben enige ergernis geuit over het personage Elena, die ook de verteller in het boek is.
In Het verhaal van het verloren kind lijkt Elena steeds verwarder en ontevredener. Ze weet niet wat ze wil en is jaloers op haar vriendin Lila.
Door haar onzekerheid, die haar blokkeert en haar belet keuzes te maken, kan het personage daardoor onaangenaam overkomen.
We geloven dat dit met opzet is gedaan, door de auteur Elena Ferrante, juist om te onderstrepen hoe noodzakelijk het is om een geniale vriend bij ons te hebben, echt of figuurlijk, die ons dwingt om te durven en actie te ondernemen.
Net als in "Wie vlucht en wie blijft", gaat de schrifster Elena Ferrante ook in dit vierde boek in op Italiaanse maatschappelijke thema's.
Via het verhaal van Lila werpt de lezer een blik op de gebeurtenissen die Napels in de jaren tachtig raakten: de verschrikkelijke aardbeving en de moord op Aldo Moro. Maar ook zaken als huiselijk geweld, homofobie en georganiseerde misdaad.
Vier boeken, één voor elk seizoen van het leven.
De geniale vriendin is het eerste deel van een serie van vier romans die de relatie van vriendschap tussen de twee hoofdpersonen vertelt, van kindertijd tot ouderdom.
Elk van de vier boeken in de serie vertelt een seizoen in het leven van de hoofdpersonen.
Het eerste boek, De geniale vriendin, vertelt over hun kindertijd en adolescentie.
Het tweede boek, De nieuwe achternaam, speelt zich af tijdens de adolescentie periode.
Het derde boek, Wie vlucht en wie blijft, vertelt de relatie tussen de twee hoofdpersonen in het tijd van volwassenheid.
Het vierde boek, Het verhaal van het verloren kind, gaat over het laatste seizoen van het leven, de ouderdom.
Elena Ferrante is een van de belangrijkste en bekendste levende Italiaanse schrijvers.
Dit ondanks dat haar identiteit nog steeds in nevelen gehuld is. De ware identiteit is niet bekend en Elena Ferrante is alleen een pseudoniem.
Ze is over de hele wereld bekend dankzij haar literaire stijl en de kwaliteit van haar werk.
Time Magazine heeft haar geplaatst bij de 100 meest invloedrijke mensen ter wereld.
Lees meer over Elena Ferrante.
Ik ben een Italiaan uit Lombardije, in de buurt van het Gardameer. In Italië werkte ik in de toerisme en reissector. Mijn talenkennis bracht me naar Nederland, waar ik werkzaam ben in de communicatiesector.
Op Alle Italiaanse schrijf ik over mijn passies, zoals Italiaanse films en literatuur, terwijl ik mijn Nederlands oefen.
