Laatst bijgewerkt op 10 juni 2025
Aardbeien en risotto zijn een bijzondere combinatie, maar in Italië waarderen we het al sinds de jaren 80. Wij bereiden ons originele recept, met alle tips om het echt lekker te maken 👍
Zoals bekend kunnen wij Italianen nogal traditionalistisch zijn in de combinaties van smaken en recepten die we eten.
Zo kijkt iedereen in Italië met argwaan naar pizza met ananas. Toch zijn er combinaties die we, ondanks hun ongebruikelijkheid, volkomen acceptabel vinden: voorbeelden zijn meloen met rauwe ham in de zomer, of risotto met aardbeien (risotto alle fragole) in de lente: dat is het recept dat we op deze pagina maken.
Aardbeienrisotto was in de jaren 80 erg populair, juist omdat het een verfijnde combinatie is, met een delicate smaak en een prachtige kleur.
Ik kookte het vaak, zelfs toen ik nog student was, om mijn vrienden te verrassen met een speciaal etentje; maar het is eigenlijk heel eenvoudig te bereiden. En dit is mijn recept dat ik hier voor jullie maak.
Ik heb mijn recept vergeleken met die online, en ik zie dat iedereen witte wijn gebruikt. Terwijl ik altijd de rode heb gebruikt. Nieuwsgierig als ik ben, heb ik het geprobeerd en wat mij betreft is het een vergissing: met witte wijn bestaat het risico dat de aardbeienrisotto zuur wordt.
Ik maak nog een paar variaties: nadat ik de aardbeien heb gewassen en gesneden, laat ik ze een half uurtje in wijn weken. Het is niet de bedoeling om de aardbeien te wassen (ze zijn al gewassen), maar om ze op smaak te brengen. Daarna gebruik ik de wijn om de rijst in de pan te blussen.
De wijn staat daarom centraal in het recept, want die bepaalt voor een groot deel de smaak van de risotto.
Meestal gebruiken we voor rijst een frisse, droge witte wijn; maar met aardbeien raad ik een fruitige rode wijn aan.
De aardbeien, die rijp moeten zijn, voeg ik halverwege het koken toe.
De bereidingstijd is minder dan een uur en de rijst is het lekkerst als je hem direct serveert.
De Carnaroli is de rijstsoort die we in Italië het meest gebruiken voor risotto, omdat deze al dente blijft en je er een riso all'onda (met de korrels die een beetje drijven) mee kunt maken.
Het is het beste om rijpe aardbeien te gebruiken; als ze nog wat onrijp zijn, kunnen ze de risotto zuur maken.
👉 Ik raad aan ze goed te wassen voordat je met het recept begint.
Ik heb dit recept met zowel witte als rode wijn geprobeerd; naar mijn mening smaakt het beter met rode wijn. Bij voorkeur vol en fruitig, wat goed combineert met de aardbeien.
De smaak van de risotto hangt sterk af van de kwaliteit van de wijn.
Je kunt het helemaal zelf maken met groenten, of realistischer, sneller met groentebouillon blokjes. Ik raad aan om hem lekker intens te maken, anders heeft de risotto niet veel smaak.
Om de risotto compleet te maken, voegen velen aan het einde van de kooktijd een klontje boter. Ik heb dat in het recept niet gedaan, omdat het de smaak van de aardbeien naar mijn mening wegneemt.
Ik voeg nog steeds een lekkere geraspte kaas toe, Parmigiano of Pecorino, voor de laatste stap van het recept, de «mantecatura».
Ik heb 90 gram risotto en 80 gram aardbeien per persoon berekend. En iets minder ui dan normaal, zodat het niet botst met de smaak van aardbeien.
Ja, het klopt, de pan die ik gebruik in de video is niet ideaal om rijst in te koken.
Omdat risotto langzaam moet garen, is een gietijzeren pan met twee handgrepen, een dikke bodem en niet te hoge randen ideaal.
Was de aardbeien goed met ruim vers kraanwater, droog ze af en verwijder de kroontjes.
Snijd ze in kleine plakjes, doe ze in een kom en giet de witte wijn erover.
👉 Deze stap dient niet om de aardbeien schoon te maken, maar om ze op smaak te brengen met de wijn.
Laat de aardbeien 30 minuten in de wijn weken.
Maak ook de bouillon klaar: we bereiden altijd minimaal 1 liter, ook als je minder gebruikt in de risotto.
Voordat je begint met het koken van de rijst, moet de bouillon klaar en heet zijn.
Snipper de ui heel fijn voor de soffritto. Doe de ui in de pan met een paar eetlepels olijfolie en zet het vuur middellaag.
Na een paar seconden begint de olie te sissen; de ui moet licht goudbruin worden, maar niet verbrand of bruin.
Voeg de rijst toe en meng goed. Zet het vuur iets hoger en wacht een paar seconden tot de rijst goed heet is.
Giet vervolgens de wijn in de pan; de wijn die je gebruikt hebt om de aardbeien op smaak te brengen. Let er wel op dat de aardbeien (nog) niet in de pan vallen.
Wanneer de wijn in contact komt met de hete pan, begint deze een beetje te roken en de rijst springt even op: in het Italiaans zeggen we sfumare il riso. Dit zorgt ervoor dat de rijstkorrels compact blijven tijdens het koken.
Zet het vuur nu laag en voeg een paar pollepels bouillon toe.
De rijst moet langzaam gaar worden, terwijl de rijst ondergedompeld is in de bouillon.
Roer kort en houd de kooktijd in de gaten: voeg eventueel nog wat bouillon toe als de rijst opdroogt.
Proef de risotto: als het nog een beetje hard is, dus halverwege de kooktijd, is het tijd om de aardbeien in de pan te doen.
Voeg ze toe en roer even, voeg dan nog een pollepel bouillon toe en laat verder koken.
In Italië houden we ook van risotto «al dente», net als pasta. Daarom proeven we tijdens het koken vaak de risotto. Als hij al dente is, zetten we het vuur uit.
De rijst mag niet echt droog zijn: we zeggen dat het «all'onda» moet zijn, dat wil zeggen dat als je hem met een pollepel omschept, de risotto nog een beetje vloeibaar is.
Eventueel kun je aan de gerechten nog wat geraspte kaas toevoegen en ter garnering een paar stukjes aardbeien.
👉 Als je risotto in de pan laat staan, doe dan niet helemaal het deksel erop: anders ontstaat er condensatie en wordt de rijst zompig.
Als je risotto over hebt, kun je die tot de volgende dag in de koelkast bewaren.
Om de risotto op te warmen, breng het eerst op kamertemperatuur en verwarm hem vervolgens met een pollepel kokend water.
🔊 Buon risotto alla fragola! 🍓🍚
In het restaurant in Italië, als je klaar bent met eten, vraagt de ober: 🔊 andava tutto bene? (alles goed?)
Ik ben een Italiaan uit Trentino. Ik studeerde filosofie in Padua en werkte vele jaren tussen Milaan en Amsterdam op het gebied van media en cultuur.
Sinds 2021 schrijf ik op Alle Italiaanse om mijn Nederlands te verbeteren; ondertussen deel ik met jullie de gewoonten en tradities van mijn land, en de recepten die ik thuis in Nederland bereid.
