Laatst bijgewerkt op 23 juli 2022
De Italiaanse vlag
Hoe is de italiaanse vlag ontstaan? Wie heeft het ontworpen? Het driekleurige symbool van Italië verschijnt op alles: van de fiat 500 tot de lucht met de frecce tricolori.
Laatst bijgewerkt op 23 juli 2022
Hoe is de italiaanse vlag ontstaan? Wie heeft het ontworpen? Het driekleurige symbool van Italië verschijnt op alles: van de fiat 500 tot de lucht met de frecce tricolori.
De Italiaanse vlag, door de Italianen Tricolore genoemd, werd in 1794 ontworpen dankzij Giovanni Battista De Rolandis en Luigi Zamboni.
In die tijd werd het Italiaanse schiereiland doorkruist door de legers van Napoleon, met het grondgebied verdeeld in talrijke republieken. Bijna alle republieken uit deze periode hadden vlaggen met 3 gekleurde banden als symbool. Dit om de Franse vlag te imiteren, die in 1790 werd ontworpen.
De volkeren van het Italiaanse schiereiland werden niet alleen geïnspireerd door de vlag, maar vooral door de idealen van de Fransen: vrijheid, gelijkheid en broederschap.
De witte, rode en groene driekleurige vlag werd populair in 1796. De dag dat deze officieel werd aangenomen is 7 januari 1797.
Bovenal had de regio die we vandaag kennen als Lombardije historisch een rood-witte vlag; kleuren waaraan groen werd toegevoegd, zoals de uniformen van de Milanese schutterij.
Deze kleuren werden later ook overgenomen door de soldaten van het Italiaanse legioen, dat zich uitstrekte tot Emilia Romagna, en werden gehandhaafd in de daaropvolgende Cispadana-republiek.
De driekleur vertegenwoordigt de eerste uitdrukking van onafhankelijkheid van het Risorgimento in Italië. De vlag was niet alleen een militair symbool, maar werd gezien als een symbool van het volk en de vrijheid.
Het wit, rood en groen van de vlag vertegenwoordigen daarom een hoop die de bevolking van de regio's van het Italiaanse schiereiland gemeen heeft.
In 1848 werd de driekleur in het koninkrijk Sardinië geadopteerd door de Savoye, die hun schild inbrachten: een wit kruis op een rode achtergrond.
Op 17 maart 1861 werd het Koninkrijk Italië uitgeroepen, met als symbool de driekleurige vlag met het Savoy-schild.
De manier waarop de drie kleuren op de vlag zijn gerangschikt, wordt wet in 1925, wanneer het model van de Italiaanse nationale vlag wordt gedefinieerd.
Het Savoy-schild zal pas in 1946 worden geëlimineerd, met de proclamatie van de Italiaanse Republiek.
Artikel 12 van de Italiaanse Grondwet, geschreven in 1947, zegt: "De vlag van de republiek is de Italiaanse driekleur: groen, wit en rood, met verticale banden van gelijke grootte".
Zoals je je kunt voorstellen, betekent het Italiaanse woord 🔊tricolore "driekleur". Het wordt bijna uitsluitend gebruikt met verwijzing naar nationale vlaggen. Met tricolore verwijzen de Italianen naar hun vlag, maar andere vlaggen zoals de Nederlandse zijn ook "driekleurig".
Maar wat zijn de kleuren van de Italiaanse vlag precies? Welk wit, welk rood en welk groen?
Het Italiaanse Consiglio dei Ministri specificeert dat de kleuren van de vlag "helder grasgroen", "melkwit" en "tomatenrood" zijn. De Italiaanse Wikipedia pagina bevat Pantone- en RGB-codes.
Pantone
CMYK
RGB
Maar als je het onderwerp probeert te verdiepen, bijvoorbeeld omdat je de RAL-codes wilt krijgen, zul je merken dat deze kleuren niet echt met zekerheid gedefinieerd zijn.
Het Staatsblad van de Italiaanse Republiek definieert alleen de exacte TCX-kleuren. Hieruit kun je de coderingen in de andere systemen halen.
Als je een ontwerper bent en je wilt uw kennis over de kleuren van de Italiaanse vlag verdiepen, laten we je de link van deze studie: Welke kleur is de Tricolore?
De Italiaanse vlag emoji is: 🇮🇹
Vlag-emoji's worden niet door alle systemen ondersteund. Deze vlag verandert afhankelijk van het apparaat en de app die je gebruikt.
Zo zie je in de browser van een Windows-pc waarschijnlijk een afkorting, 'IT'. Maar als je vanaf je smartphone naar deze pagina kijkt, zie je de Italiaanse vlag.
De regio's van Italië, zoals we die nu kennen, werden opgericht in 1948 met de Republikeinse Costituzione (Grondwet).
Elk gebied van Italië heeft zijn eigen traditie en wordt vertegenwoordigd door een vlag. Maar niet alle Italiaanse regio's hebben een vlag die officieel is vastgelegd in de regionale wet.
In 1995 vroeg de president van de republiek, Oscar Luigi Scalfaro, om de regionale vlaggen op te hangen in het Quirinale-paleis.
Veel regio's waren verrast door het onverwachte verzoek. Het was echter een gelegenheid om de kleuren en wapenschilden van de vlaggen van de regio's officieel te maken. We lijsten ze hier op.
Zoals de Quirinale website uitlegt, werd het embleem van de Italiaanse Republiek op 5 mei 1948 gekozen. Het embleem werd gekozen uit de projecten die werden voorgesteld door 500 burgers die deelnamen aan 2 openbare wedstrijden van 24 maanden.
Paolo Paschetto, geboren in de provincie Turijn in 1885, was professor aan het Instituut voor Schone Kunsten in Rome van 1914 tot 1948.
Een polyvalent kunstenaar, van houtsnede tot schilderij, hij was ook de ontwerper van talrijke historische postzegels.
Een voorbeeld is "de zwaluw", gebruikt in de eerste Italiaanse luchtpost.
Op het embleem staat afgebeeld:
Het wiel van een tandwiel, dat staat voor werk;
Een ster, symbool van het Italiaanse thuisland;
De olijftak aan de linkerkant staat voor vrede;
De eikentak aan de rechterkant symboliseert de kracht en waardigheid van het Italiaanse volk;
De twee takken zijn verbonden door een lint waarop "Repubblica Italiana" is geschreven.
De Tricolore di Stato in Mare is sinds 24 oktober 2003 gereserveerd voor schepen van het niet-militaire staatsbestuur.
In 1965 werd het ook voorgesteld als een symbool van de president van de republiek, maar het idee werd verlaten vanwege de gelijkenis met de Mexicaanse vlag.
De vlag van de Italiaanse marine werd opgericht op 9 november 1947. Op de vlag staan de wapenschilden van de Maritieme Republieken Venetië, Pisa, Genua en Amalfi.
De vlag van de Italiaanse koopvaardij is vergelijkbaar, met twee verschillen: de leeuw van St. Mark, het symbool van Venetië, houdt geen zwaard vast. Verder komt de kroon niet boven het wapen.
De driekleur werd ook gebruikt als de vlag van de Italiaanse Sociale Republiek, in het fascistische tijdperk.
Er waren twee vlaggen: een civiele, identiek aan de moderne Italiaanse vlag. De andere was de militaire vlag, met de Romeinse keizerlijke adelaar in het midden met de fasces.
Voor de ouden was de adelaar de icoon van Jupiter, de vader van alle goden en de beschermer van het land. De adelaar was het symbool van de macht van Rome, het rijk en zijn leger.
De Frecce Tricolori zijn het National Aerobatic Team (PAN is de Italiaanse afkorting) van de Italiaanse luchtmacht.
De groep werd opgericht in 1961, toen de luchtmacht besloot een team op te richten om piloten te trainen in kunstvliegen.
De Frecce Tricolori zijn de grootste aerobatic luchtpatrouille ter wereld: ze hebben 10 vliegtuigen tot hun beschikking, de MB-339PAN's. De vlakken hebben een opvallende blauwe kleur, met een driekleurige band die er doorheen loopt.
Tijdens de optredens, die ongeveer een half uur duren en zo'n 20 stunts bevatten, vliegen negen vliegtuigen in formatie en één als solist. De vliegtuigen worden "pony's" genoemd en zijn genummerd van 1 tot 10.
De Frecce zijn gevestigd op de luchthaven van Rivolto, in de provincie Udine, maar ze treden het hele jaar door op in Italië en in het buitenland.
De Frecce Tricolori zijn erg populair in Italië. In 2006 definieerde een Italiaanse politicus de Frecce als "nutteloos, lawaaierig en vervuilend". Deze woorden werden door alle politieke partijen met minachting ontvangen.
Een MB-339 van de Frecce Tricolori is nu gehuisvest op het vliegdekschip USS Intrepid, dat niet meer in dienst is en is omgebouwd tot een luchtvaartuigmuseum in New York.
Als je meer wilt weten over de Frecce Tricolori:
De website van de Italiaanse luchtmacht
De Frecce Tricolori presteren in verschillende programma's, afhankelijk van het weer, bijvoorbeeld door de aanwezigheid van wolken.
Als er geen wolken zijn of als ze erg hoog zijn, kunnen de stunts profiteren van het verticale vlak. Zo niet, dan presteren de Frecce door laag te vliegen.
Aan het einde van de show tekenen de Frecce de Italiaanse vlag in de lucht, een 5 km lange Tricolore. Op de grond zenden ze uit de luidsprekers het Nessun Dorma gezongen door Luciano Pavarotti uit.
De Napolitaanse pizza wordt erkend als een gegarandeerde traditionele specialiteit in het Europees Publicatieblad.
Het document zegt: "De pizza's Marinara en Margherita waren de beroemdste in Napels. De pizza Margherita werd aangeboden aan de koningin van Italië Margherita van Savoye, die in 1889 Napels bezocht, vanwege de kleur van de toppings".
Volgens de traditie werd de eerste pizza Margherita gemaakt door de pizzachef Raffaele Esposito van pizzeria Brandi. Raffaele legde tomaten, basilicum en mozzarella op de pizza als eerbetoon aan de kleuren van de Italiaanse vlag. De koningin waardeerde het natuurlijk en stemde ermee in haar naam te gebruiken om de pizza met de kleuren van Italië te noemen.