Laatst bijgewerkt op 1 april 2024
Italië heeft ongeveer 800 eilanden, waarvan 77 bewoond. De grootste zijn Sardinië en Sicilië. De anderen zijn gegroepeerd in archipels. Een gids gemaakt door Italianen.
Inhoudsopgave
De eilanden aan de westkant van de Golf van La Spezia, in de regio Ligurië, zijn de Archipel van La Spezia (Arcipelago Spezzino) genoemd.
De eilanden van de archipel zijn vier: Palmeria, de grootste; het eiland Tino, Tinetto en de Scuola. De laatste drie zijn erg klein, maar je kunt Palmeria Island bezoeken.
De Archipel van La Spezia ligt niet ver van de beroemde Cinque Terre. Het hele gebied van de Spezzino archipel maakt deel uit van het natuurpark Porto Venere.
Porto Venere, de Cinque Terre en de eilanden van de Archipel van La Spezia staan allemaal op de werelderfgoedlijst van UNESCO.
Het eiland Pamaria ligt tegenover Porto Venere, aan de westkant van de Golf van La Spezia.
Het is een klein eiland dat je (alleen te voet) in een paar uur kunt bezoeken, op de natuurpaden en weg van het massatoerisme. Het hoogste punt van het eiland reikt tot 190 meter boven de zeespiegel.
Palmaria is interessant als je wilt:
zonnebaden op de rustige stranden van het eiland;
wandelen op de paden in het groen, die een ongelooflijk panorama bieden.
Op het eiland staan nog militaire vestingwerken, die echter geen functie meer hebben en zijn verlaten.
Aan de westkant van het eiland valt de rots steil naar het water en vormt er inhammen en grotten. De bekendste grot is de Blauwe Grot, die per boot kan worden bezocht.
Je kunt met de veerboot naar het eiland Palmaria gaan vanuit La Spezia of Portovenere.
De Toscaanse archipel bestaat uit zeven eilanden gelegen tussen de kust van Toscane en Corsica.
De eilanden van de Toscaanse archipel zijn Gorgona, Capraia, Elba eiland, Giglio eiland, Montecristo, Pianosa en Giannutri.
Ten noorden van de Toscaanse Archipel ligt de Ligurische Zee; en de Tyrrheense Zee naar het zuiden.
De zeven eilanden van de Toscaanse Archipel worden ook wel de zeven parels genoemd. Volgens de legende verloor Aphrodite, de godin van de vrouwelijke schoonheid, zeven parels van haar halsketting, die de eilanden van Toscane werden.
In 1980 werd de hele archipel een Nationaal Park van de Toscaanse Archipel: het milieu, de flora en fauna worden beschermd door de Italiaanse staat.
Het grootste eiland van de Toscaanse archipel is het Elba eiland, het is ook het derde grootste eiland van Italië. Het heeft 7 gemeenten, allemaal in de provincie Livorno.
Elba trekt jaarlijks toeristen uit heel Italië dankzij de schone stranden, het kristalheldere water en de vele wandelpaden.
De stranden van het eiland zijn talrijk en zeer verschillend van elkaar: van verborgen baaien tot stranden uitgerust met warme douches en parasols.
Er zijn tal van campings, vakantiedorpen en appartementen te huur op het eiland.
Je kunt met de veerboot of het vliegtuig naar het eiland Elba gaan.
Het eiland Elba heeft een luchthaven en is verbonden met de grote Italiaanse steden.
Met de veerboot kun je de auto naar het eiland brengen, waardoor je het eiland beter kunt verkennen. Elba is groot en je kunt het niet allemaal bezoeken zonder vervoermiddel.
De veerboot vertrekt vanuit de haven van Piombino; de reis duurt slechts een uur.
Het eiland Gorgona ligt voor de kust van Livorno en is het kleinste van de Toscaanse archipel: het heeft een ronde vorm en is slechts 2 kilometer breed.
Er is nog steeds een gevangenis op het eiland, beheerd door het Italiaanse ministerie van Justitie. Om deze reden was het eiland tot een paar jaar geleden gesloten voor toeristen. Pas vanaf 2016 kun je het eiland bezoeken, en alleen met reservering.
Naast de penitentiaire inrichting zijn er twee forten op Gorgona: de Nieuwe Toren, gebouwd door de familie Medici, en de Oude Toren.
De veerboot om het eiland Gorgona te bezoeken vertrekt vanuit de haven van Livorno. Bezoeken zijn alleen mogelijk op bepaalde dagen van de week en worden in een beperkt aantal georganiseerd. Om veiligheidsredenen is het voor een bezoek aan het eiland noodzakelijk om een paspoort te verstrekken dat wordt gecontroleerd door de gevangenisdirectie.
Het eiland Capraia is het meest afgelegen eiland van de Toscaanse Archipel vanaf het vasteland: het ligt dichter bij Corsica dan bij het Italiaanse schiereiland. Capraia is 8 km breed en 4 km breed en heeft iets minder dan 400 inwoners.
We raden je aan om Capraia te bezoeken als je van wandelen houdt: het eiland is eigenlijk alleen te voet te bezoeken. Het oppervlak van het eiland is bergachtig, met kleine reliëfs tot 400 meter hoog.
Om naar Capraia te gaan, kunt je de veerboot nemen vanuit de haven van Livorno. De reis duurt iets meer dan 2 en een half uur.
Het eiland Giglio ligt verder naar het zuiden dan Elba, in de provincie Grosseto. Het heeft afmetingen die vergelijkbaar zijn met het eiland Capraia; het gebied is heuvelachtig en bereikt een maximale hoogte van 496 meter boven zeeniveau.
Het eiland heeft talloze baaien en vier zandstranden, die een van de belangrijkste attracties voor toeristen zijn.
De veerboot meert aan in Giglio Porto, een klein stadje dat ook de enige haven op het eiland is.
Binnen het eiland is er Giglio Castello, een dorpje met een grote geschiedenis en een adembenemend uitzicht. Giglio Castello is uitgeroepen tot een van de mooiste dorpen van Italië.
Om naar het eiland Giglio te gaan, kun je de veerboot nemen vanuit Porto Santo Stefano (Monte Argentario), in de provincie Grosseto.
Het eiland Montecristo ligt ten westen van het eiland Giglio en ten zuiden van het eiland Elba. Montecristo is een klein eiland, iets meer dan 3 km breed, volledig bergachtig. De top bereikt 645 meter.
Montecristo is een beschermd natuurgebied: tot 2018 was het nodig om een aanvraag in te dienen om het eiland te bezoeken, en de wachttijden waren drie jaar.
Sinds 2019 organiseert het Parco Nazionale dell'Arcipelago Toscano rondleidingen voor een beperkt aantal bezoekers. Als je geïnteresseerd bent, kun je proberen je bezoek in januari te boeken; elk jaar is het eiland open voor maximaal 1800 bezoekers.
Pianosa is een eiland van de Toscaanse archipel ten zuidwesten van Elba, in de Tyrrheense Zee. Het is het enige volledig vlakke eiland van de archipel.
Op het eiland Pianosa zijn er zowel stukken rotskust als zandstranden: de bekendste is Cala Giovanna, dat ook het enige strand is waar zwemmen is toegestaan.
In de afgelopen eeuwen is het eiland meerdere keren verwoest: de laatste in 1533, door de piraten. Later werd het niet meer bewoond, tot 1856, toen het Groothertogdom Toscane een strafkolonie stichtte.
Op het eiland bleef de gevangenis ook bij de Italiaanse staat en werd pas in 2009 ontslagen. Om deze reden zijn er nooit toeristische voorzieningen gebouwd op Pianosa.
Je kunt het eiland Pianosa bezoeken met rondleidingen met een beperkt aantal deelnemers. Veerboten vertrekken vanuit Piombino, aan de Toscaanse kust, en in de zomer ook vanaf het eiland Elba.
Giannutri eiland is het meest zuidelijke eiland van de Toscaanse Archipel. Het is 2 en een halve kilometer lang en 500 meter breed. De kust is rotsachtig en het eiland is bedekt met mediterrane struikgewas.
Giannutri is een beschermd gebied van het Toscaanse Archipelpark: kamperen is verboden op het eiland en er zijn geen hotels, maar er zijn wel kleine huisjes te huur.
In de zomer kun je met de boot naar het eiland Giannutri vanuit Porto Santo Stefano, in de provincie Grosseto.
Sardinië (Sardegna in het Italiaans) is na Sicilië het grootste eiland in de Middellandse Zee.
Sardinië en zijn archipels van eilandjes zijn ook een regio van Italië, met vijf provincies (Cagliari, Nuoro, Sassari, Oristano en Zuid-Sardinië) en meer dan anderhalf miljoen inwoners.
De strategische ligging heeft het eiland historisch gezien tot een centrum van commerciële en culturele uitwisselingen gemaakt.
De zee van Sardinië is een van de mooiste ter wereld: de regio heeft bijna 2000 kilometer kustlijn, met zand- en rotspartijen.
De stranden, de kristalheldere zee en de wilde natuur van Sardinië trekken jaarlijks miljoenen toeristen.
De De Costa Smeraldais een kuststrook in het noordoosten van Sardinië, in de subregio Gallura, in de provincie Sassari. Het staat vol met stranden, kleine baaien en kijkt uit op de eilanden van de Maddalena archipel.
De naam is relatief recent geboren, in de jaren 60. Tot die tijd was dit stukje kust onbewoond. De Britse tycoon Karim Aga Khan bouwde hier de toeristische voorzieningen die vandaag de dag nog steeds VIP's van over de hele wereld aantrekken.
De bekendste badplaatsen van de Costa Smeralda zijn Porto Cervo en Cala di Volpe.
Sardinië is een groot eiland dat goed is georganiseerd om toeristen te ontvangen. De meest comfortabele bestemmingen per vliegtuig zijn de luchthavens van Cagliari, Olbia en Alghero.
De Maddalena archipel is de bekendste eilandengroep van Sardinië. Het bestaat uit 15 eilandjes (plus vele andere die weinig meer zijn dan rotsen).
De bekendste eilanden zijn La Maddalena en Caprera, de enige die bewoond zijn. De andere eilanden van de Maddalena archipel zijn Santo Stefano, Spargi, Budelli, Santa Maria en Razzoli.
De Maddalena-archipel maakt deel uit van het Maddalena National Park: dit betekent dat het milieu wordt beschermd, de fauna en flora wild zijn en het water transparant is.
La Maddalena is het hoofdeiland van de gelijknamige archipel. Het is een belangrijk toeristisch centrum en wordt bewoond aan de zuid- en oostkust.
Naast het toerisme staat La Maddalena bekend om een historische gebeurtenis.
In 1793 werd het eiland aangevallen door het Franse leger onder leiding van een jonge Napoleon Bonaparte.
De Fransen vielen La Maddalena aan met 32 schepen, bombardeerden gebouwen op het eiland en wisten ook te landen op het nabijgelegen Santo Stefano. Maar de Sardiniërs wisten met slechts 500 man een tegenaanval uit te voeren en Napoleon te verdrijven.
Het eiland Caprera is het op één na grootste van de Maddalena-archipel. Het is verbonden met La Maddalena met een brug, gebouwd in het midden van de 20e eeuw.
Caprera herbergt tal van structuren en plaatsen van toeristisch belang, maar het is dunbevolkt. Het is bedekt met dennenbossen, de kusten zijn rotsachtig en kijken uit over de zee; het water is blauw en kristallijn, en de zeebodem is bijzonder ongerept.
La Maddalena was de laatste residentie van Giuseppe Garibaldi, de man die het Italiaanse Risorgimento symboliseert. Garibaldi liet het Casa Bianca (het Witte Huis) bouwen op het eiland Caprera, dat tegenwoordig een museum is dat aan de generaal is gewijd en dat zijn graf herbergt.
De Tavolara archipel ligt in de Golf van Olbia, tegenover Porto San Paolo, in het noordoosten van de regio Sardinië.
De archipel van Tavolara maakt ook deel uit van de subregio Gallura, in de provincie Olbia.
De archipel bestaat uit de eilanden Tavolara, Molara en Molarotto.
Het eiland Molarotto is niet meer dan een rots; Molara is een privé eiland en staat niet open voor toeristen.
Kijk maar eens goed naar het eiland Tavolara: het lijkt op de romp van een gekantelde boot, met het roer naar het westen gericht. Dit is wat de oude Grieken zeiden: In de Odyssee versteende Poseidon het schip van de Faeaciërs, schuldig aan het naar huis brengen van Ulysses.
Het eiland is een rechthoekig bergmassief, ongeveer 6 km lang. Het is gelegen in het noordoosten van Sardinië, ten zuiden van de Maddalena-archipel.
De natuur van het eiland maakt deel uit van het "Area Marina Protetta di Tavolara": hierdoor zijn de baaien, stranden en de zeebodem onaangetast.
Je kunt naar het eiland Tavolara gaan met de veerboot vanuit Porto San Paolo of met privéboten. Het eiland ligt niet ver van de kust en is ook per roeiboot te bereiken: pas op voor sterke stroming.
De Sulcisarchipel ligt in het zuidwesten van Sardinië, aan de andere kant van het eiland dan La Maddalena.
De archipel heeft twee grote eilanden: het eiland Sant'Antioco en het eiland San Pietro.
Sant'Antioco is het vierde grootste eiland van Italië, na Sicilië, Sardinië en Elba.
Technisch gezien is het geen eiland meer omdat het door een brug met Sardinië is verbonden.
De kust ten zuiden en ten oosten van het eiland heeft zandstranden die nooit te druk zijn, zelfs niet in het hoogseizoen.
De westkust is in plaats daarvan gemaakt van rotsen met uitzicht op de zee en heeft veel baaien.
De snelste manier om naar het eiland Sant'Antioco te gaan, is door een vlucht te nemen naar Cagliari, dat 85 km verderop ligt. Op het eiland is het mogelijk om met de auto te gaan, dankzij de brug die het met Sardinië verbindt.
Het eiland San Pietro ligt niet ver van Sant'Antioco. Net als Sant'Antioco heeft de westkust van San Pietro brede zandstranden, terwijl de oostkust rotsachtig is.
Het eiland is bewoond: het belangrijkste dorp is Carloforte, gelegen ten oosten van San Pietro.
Als je goed Italiaans spreekt, zul je horen dat het dialect van het eiland lijkt op het Genovese: San Pietro was in feite een oude Ligurische kolonie.
Sicilië is het grootste eiland in de Middellandse Zee en is samen met zijn archipel een regio van Italië.
Sicilië is een plek rijk aan geschiedenis en cultuur, leuk om te bezoeken zowel in de zomer als in de winter. Het eiland biedt zee, strand, kunststeden en een grote traditie (ook culinair). De barokke steden Catania, Taormina, Ragusa, Noto en Modica zijn een bezoek waard; evenals het Romeinse theater van Taormina en de Vallei van de Tempels van Agrigento.
Sicilië is ook interessant vanwege zijn natuur en natuurparken, zoals het natuurreservaat Zingaro in Castellammare del Golfo.
Verder hebben Sicilië en zijn eilanden actieve vulkanen: Etna, Stromboli en Vulcano.
Sicilië heeft drie luchthavens: Catania, Palermo en Trapani. Transavia airline vliegt van Amsterdam naar Catania en van Rotterdam naar Palermo.
De Egadische eilanden zijn een archipel gelegen voor de westkust van Sicilië, tussen de steden Trapani en Marsala.
De naam komt van het Latijnse Aegates, wat eiland van de geiten betekent.
De archipel bestaat uit drie grote eilanden: Favignana, Marettimo en Levanzo.
De natuur van de archipel is beschermd en behoort tot het natuurreservaat van de Egadische eilanden. Het is de perfecte plek om te duiken en snorkelen, om te ontspannen en de rust op te zoeken.
Favignana is het grootste van de Egadische eilanden en biedt ongerepte natuur. De naam van het eiland komt van het Latijnse favonius, de warme wind die uit het westen komt.
Historisch leefden de inwoners van de visserij en de landbouw; tegenwoordig is toerisme de belangrijkste economie van het eiland Favignana. Het eiland heeft echter zijn charme niet verloren en heeft een sfeer van ontspanning behouden.
Favignana staat bekend om de talrijke stranden, van zand of kiezel. De bekendste stranden zijn Cala Azzurra en Cala Rossa.
Veerboten naar het eiland Favignana vertrekken vanuit Marsala, Trapani en ook vanuit de haven van Napels in Campanië.
Op het eiland vind je hotels, campings en privé-appartementen te huur.
Marettimo is het wildste eiland van de Egadische archipel.
Marrettimo brak een half miljoen jaar geleden los van de aarde: dit betekent dat er op het eiland een unieke flora en fauna van het eiland te vinden is.
Duiken, snorkelen en wandelen zijn de toeristische activiteiten van het eiland. Bezoek je Marettimo in een dag, dan is de rondvaart over het eiland per boot een aanrader.
De boot naar het eiland Marettimo vertrekt vanuit de haven van Trapani.
Het eiland Levanzo is het kleinste van de Egadische eilanden: het is 5 km lang en 2 km breed, en heeft geen wegen: je kunt er te voet of per boot omheen. De stad is een kleine groep huizen met uitzicht op de haven.
Levanzo is de perfecte plek voor wie op zoek is naar natuur, rust en een ruig landschap.
Veerboten naar Levanzo vertrekken het hele jaar vanuit Trapani en in de zomer vanuit Marsala.
De Eolische eilanden (Isole Eolie in het Italiaans) zijn een archipel ten noorden van Sicilië, voor de stad Milazzo.
De archipel bestaat uit zeven eilanden, allemaal van vulkanische oorsprong. Twee eilanden, Stromboli en Vulcano, zijn actieve vulkanen. Verder zijn alle Eolische eilanden bewoond; de archipel trekt jaarlijks een half miljoen toeristen.
De zeven Eolische eilanden zijn:
In de dertiende eeuw barstte de vulkaan op het eiland Lipari voor het laatst uit. Het wordt als actief beschouwd, zelfs als het zich in een rustfase bevindt.
Het eiland Lipari is het populairste en grootste van de Eolische eilanden: het is een bekende vakantiebestemming, zelfs onder Italianen. Het eiland biedt veel rust, ontspanning en wandelroutes. De Grieken noemden het "Meligunis", "zoet".
Het bekendste strand is het spiaggia bianca (witte strand): dankzij de grindbodem is het water kristalhelder.
Om naar Lipari te gaan zijn er veel mogelijkheden: de veerboot vanuit Milazzo, Palermo en Messina op Sicilië; uit Napels in Campania; en van Reggio Calabria.
Panarea is het kleinste van de Eolische eilanden en heeft in de winter 240 inwoners.
Panarea is ook de oudste van de Eolische: op het eiland ligt het prehistorische dorp Capo Milazzese, een archeologische vindplaats die getuigt van de oude oorsprong van Panarea.
De noord en west kust is rotsachtig. De zandstranden van Panarea liggen allemaal aan de oostkant en in het zuidelijke deel.
Veerboten naar Panarea vertrekken vanuit Milazzo, Messina, Catania en Palermo, Napels en Reggio Calabria.
Pantelleria is een van de mooiste en meest afgelegen Italiaanse eilanden. Het ligt meer dan 100 km ten zuiden van Sicilië en dichter bij Tunesië dan bij Italië.
Pantelleria is een eiland van vulkanische oorsprong: de laatste uitbarsting vond plaats in 1891. Dit betekent ook dat de stranden rotsachtig zijn: Pantelleria heeft vele baaien en grotten die per boot kunnen worden verkend. Het eiland rondvaren is een van de meest populaire toeristische activiteiten.
Pantelleria heeft een luchthaven en is via lijnvluchten verbonden met Italië. Je kunt er ook per verboot heen vanuit de haven van Trapani.
Er zijn hotels en campings op het eiland. Je kunt een appartement huren of een "dammuso", een karakteristiek huis van Pantelleria met Arabische architectuur.
De Pontijnse Eilanden (in het Italiaans Isole Ponziane of Isole Pontine) liggen tegenover de Golf van Gaeta, halverwege Rome en Napels. Ze liggen niet ver van de eilanden van de Campanische Archipel.
De Ponziane-eilanden zijn:
Ponza
Ventotene
Palmarola
Zannone
Gavi
Santo Stefano
De enige twee permanent bewoonde eilanden van de archipel zijn Ponza en Ventotene.
In de centrale maanden van de zomer, juli en augustus, ontvangt Ponza veel toeristen van over de hele wereld. In de andere maanden is het eiland rustiger en is het een perfecte bestemming voor een rustige vakantie aan de Middellandse Zee.
De beste manier om het eiland te bezoeken is waarschijnlijk per boot, veel stranden en baaien zijn onmogelijk te voet te bereiken.
De Tremitische archipel (Isole Tremiti in het Italiaans) is een groep van vijf eilanden in de Adriatische Zee. Ze bevinden zich 22 km ten noorden van de Gargano, in region Apulië. Sinds 1989 is de natuur van de archipel beschermd en maakt het deel uit van het Riserva Naturale Marina delle Isole Tremiti.
De vijf Tremitische Eilanden zijn:
San Nicola
San Domino
Cretaccio
Caprara
Pianosa
San Domino is het grootste van de Tremitische Eilanden en het eiland met de belangrijkste toeristische voorzieningen.
>Het nabijgelegen eiland San Nicola is minder druk, maar herbergt de belangrijkste monumenten van de Tremiti-eilanden.
>De Tremitische archipel heeft één zandstrand, op het eiland San Domino. De kust van Tremiti is stenig en vol met baaien die je met een boot kunt bezoeken.
Als je uit het buitenland komt, is de dichtstbijzijnde luchthaven Bari.
Veerboten naar de Tremitische eilanden vertrekken vanuit Rodi, Termoli, Peschici, Vieste en Capojale.
Op de eilanden San Domino en San Nicola vind je ook tal van accommodaties en b&b's.
Kijk op deze pagina. We verrijken het met nuttige informatie en curiosa over Italiaanse eilanden, geschreven door Italianen.
Ik ben een Italiaan uit Lombardije, in de buurt van het Gardameer. In Italië werkte ik in de toerisme en reissector. Mijn talenkennis bracht me naar Nederland, waar ik werkzaam ben in de communicatiesector.
Op Alle Italiaanse schrijf ik over mijn passies, zoals Italiaanse films en literatuur, terwijl ik mijn Nederlands oefen.